Nazwisko mężczyzny (pan) - MORKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Morka |
To jest Jan Morka. |
Dopełniacz (kogo?) : Morki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Morki. |
Celownik (komu?) : Morce |
Janowi Morce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Morkę |
Nikt tam nie widział Jana Morkę. |
Narzędnik (z kim?) : Morką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Morką. |
Miejscownik (o kim?) : Morce |
Nie rozmawiamy o Janie Morce. |
Wołacz (o!): Morko |
Mój drogi Janie Morko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORKA |
---|
Mianownik (kto?) : Morka |
Autorką artykułu jest Ewa Morka. |
Dopełniacz (kogo?) : Morki |
Udałem się po poradę do Ewy Morki. |
Celownik (komu?) : Morce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Morce. |
Biernik (kogo?) : Morkę |
Wszyscy lubią Ewę Morkę. |
Narzędnik (z kim?) : Morką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Morką. |
Miejscownik (o kim?) : Morce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Morce. |
Wołacz (o!): Morko |
Mylisz się Ewo Morko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Morkowie, depr. Morki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Morkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Morków |
Sprawa Ewy i Jana Morków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Morkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Morkom. |
Biernik (kogo?) : Morków |
Ewę i Jana Morków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Morkami |
Z Ewą i Janem Morkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Morkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Morkach. |
Wołacz (o!): Morkowie, depr. Morki |
Ewo i Janie Morkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORKA |
---|
Mianownik (kto?) : Morki |
To są siostry Ewa i Magda Morki. |
Dopełniacz (kogo?) : Morek |
Przed domem Ewy i Magdy Morek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Morkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Morkom. |
Biernik (kogo?) : Morki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Morki. |
Narzędnik (z kim?) : Morkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Morkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Morkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Morkach. |
Wołacz (o!): Morki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Morki! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MORKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORKA
Wybrane słowowypisrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024