Nazwisko mężczyzny (pan) - MORTUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortun |
| To jest Jan Mortun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mortuna. |
| Celownik (komu?) : Mortunowi |
| Janowi Mortunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mortuna |
| Nikt tam nie widział Jana Mortuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mortunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mortunie. |
| Wołacz (o!): Mortunie |
| Mój drogi Janie Mortunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORTUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortun |
| Autorką artykułu jest Ewa Mortun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortun |
| Udałem się po poradę do Ewy Mortun. |
| Celownik (komu?) : Mortun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mortun. |
| Biernik (kogo?) : Mortun |
| Wszyscy lubią Ewę Mortun. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mortun. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mortun. |
| Wołacz (o!): Mortun |
| Mylisz się Ewo Mortun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORTUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortunowie, depr. Mortuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mortunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortunów |
| Sprawa Ewy i Jana Mortunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mortunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mortunom. |
| Biernik (kogo?) : Mortunów |
| Ewę i Jana Mortunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mortunami |
| Z Ewą i Janem Mortunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mortunach. |
| Wołacz (o!): Mortunowie, depr. Mortuny |
| Ewo i Janie Mortunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORTUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortun |
| To są siostry Ewa i Magda Mortun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortun |
| Przed domem Ewy i Magdy Mortun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mortun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mortun. |
| Biernik (kogo?) : Mortun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mortun. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mortun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mortun. |
| Wołacz (o!): Mortun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mortun! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORTUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MORTUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORTUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025