Odmiana nazwiska - MOŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MOŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MOŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mońko |
| To jest Jan Mońko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mońki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mońki. |
| Celownik (komu?) : Mońce |
| Janowi Mońce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mońkę |
| Nikt tam nie widział Jana Mońkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mońką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mońką. |
| Miejscownik (o kim?) : Mońce |
| Nie rozmawiamy o Janie Mońce. |
| Wołacz (o!): Mońko |
| Mój drogi Janie Mońko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MOŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mońko |
| Autorką artykułu jest Ewa Mońko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mońko |
| Udałem się po poradę do Ewy Mońko. |
| Celownik (komu?) : Mońko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mońko. |
| Biernik (kogo?) : Mońko |
| Wszyscy lubią Ewę Mońko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mońko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mońko. |
| Miejscownik (o kim?) : Mońko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mońko. |
| Wołacz (o!): Mońko |
| Mylisz się Ewo Mońko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MOŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mońkowie, depr. Mońki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mońkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mońków |
| Sprawa Ewy i Jana Mońków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mońkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mońkom. |
| Biernik (kogo?) : Mońków |
| Ewę i Jana Mońków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mońkami |
| Z Ewą i Janem Mońkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mońkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mońkach. |
| Wołacz (o!): Mońkowie, depr. Mońki |
| Ewo i Janie Mońkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MOŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mońko |
| To są siostry Ewa i Magda Mońko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mońko |
| Przed domem Ewy i Magdy Mońko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mońko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mońko. |
| Biernik (kogo?) : Mońko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mońko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mońko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mońko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mońko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mońko. |
| Wołacz (o!): Mońko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mońko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MOŃKO:
Mońko, Mońki, Mońce, Mońkę, Mońką, Mońkowie, Mońków, Mońkom, Mońkami, Mońkach,Zobacz nazwiska podobne do MOŃKO:
MOŃKA, MOŃ, MOŃSKA, MOŃCA, MAMOŃKO, MOŃCZYŃSKA, MOŃDZIEL, MOŃCZUŃSKA, MOŃCZYK, MOŃKOWSKA, MOŃCZAK, MOŃCIBOWICZ, MOŃSKI, MOŃCZYŃSKI, MOŃKOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa MOŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MOŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MOŃKO
Wybrane słowo