Odmiana nazwiska - MRUK

Zobacz też odmianę slowa MRUK

Odmiana przez przypadki nazwiska MRUK:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - MRUK

Mianownik (kto?) :  Mruk
To jest Jan Mruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Mruka
Na spotkaniu zabrakło Jana Mruka.
Celownik (komu?) :  Mrukowi
Janowi Mrukowi dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Mruka
Nikt tam nie widział Jana Mruka.
Narzędnik (z kim?) :  Mrukiem
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mrukiem.
Miejscownik (o kim?) :  Mruku
Nie rozmawiamy o Janie Mruku.
Wołacz (o!):   Mruku
Mój drogi Janie Mruku.

Nazwisko kobiety (pani) - MRUK

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Mruk
Autorką artykułu jest Ewa Mruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Mruk
Udałem się po poradę do Ewy Mruk.
Celownik (komu?) :  Mruk
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mruk.
Biernik (kogo?) :  Mruk
Wszyscy lubią Ewę Mruk.
Narzędnik (z kim?) :  Mruk
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mruk.
Miejscownik (o kim?) :  Mruk
Koleżanki plotkowały o Ewie Mruk.
Wołacz (o!):   Mruk
Mylisz się Ewo Mruk!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - MRUK

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Mrukowie, Mrucy, depr. Mruki
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mrukowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Mruków
Sprawa Ewy i Jana Mruków nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Mrukom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mrukom.
Biernik (kogo?) :  Mruków
Ewę i Jana Mruków uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Mrukami
Z Ewą i Janem Mrukami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Mrukach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mrukach.
Wołacz (o!):   Mrukowie, Mrucy, depr. Mruki
Ewo i Janie Mrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MRUK

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Mruk
To są siostry Ewa i Magda Mruk.
Dopełniacz (kogo?) :  Mruk
Przed domem Ewy i Magdy Mruk doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Mruk
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mruk.
Biernik (kogo?) :  Mruk
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mruk.
Narzędnik (z kim?) :  Mruk
Wywiad z Ewą i Magdą Mruk był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Mruk
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mruk.
Wołacz (o!):   Mruk
Dzień dobry Ewo i Magdo Mruk!

Wszystkie odmiany nazwiska MRUK:

Mruk, Mruka, Mrukowi, Mrukiem, Mruku, Mrukowie, Mrucy, Mruki, Mruków, Mrukom, Mrukami, Mrukach,




Zobacz nazwiska podobne do MRUK:

MRÓZ, MROCZEK, MROCZKOWSKA, MROZEK, MROWIEC, MROZIŃSKA, MROZIK, MROZOWSKA, MRÓWKA, MRÓWCZYŃSKA, MROŻEK, MRZYGŁÓD, MRUGAŁA, MROWIŃSKA, MROCZKA,


Zobacz co to jest MRUK

Zobacz podział na sylaby słowa MRUK

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MRUK

Zobacz synonimy słowa MRUK

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter MRUK Zobacz anagramy i słowa z liter - MRUK




eOdmiany.pl ©2024