Odmiana nazwiska - MUNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MUNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MUNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Munko |
| To jest Jan Munko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Munki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Munki. |
| Celownik (komu?) : Munce |
| Janowi Munce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Munkę |
| Nikt tam nie widział Jana Munkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Munką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Munką. |
| Miejscownik (o kim?) : Munce |
| Nie rozmawiamy o Janie Munce. |
| Wołacz (o!): Munko |
| Mój drogi Janie Munko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MUNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Munko |
| Autorką artykułu jest Ewa Munko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Munko |
| Udałem się po poradę do Ewy Munko. |
| Celownik (komu?) : Munko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Munko. |
| Biernik (kogo?) : Munko |
| Wszyscy lubią Ewę Munko. |
| Narzędnik (z kim?) : Munko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Munko. |
| Miejscownik (o kim?) : Munko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Munko. |
| Wołacz (o!): Munko |
| Mylisz się Ewo Munko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MUNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Munkowie, depr. Munki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Munkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Munków |
| Sprawa Ewy i Jana Munków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Munkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Munkom. |
| Biernik (kogo?) : Munków |
| Ewę i Jana Munków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Munkami |
| Z Ewą i Janem Munkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Munkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Munkach. |
| Wołacz (o!): Munkowie, depr. Munki |
| Ewo i Janie Munkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MUNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Munko |
| To są siostry Ewa i Magda Munko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Munko |
| Przed domem Ewy i Magdy Munko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Munko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Munko. |
| Biernik (kogo?) : Munko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Munko. |
| Narzędnik (z kim?) : Munko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Munko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Munko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Munko. |
| Wołacz (o!): Munko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Munko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MUNKO:
Munko, Munki, Munce, Munkę, Munką, Munkowie, Munków, Munkom, Munkami, Munkach,Zobacz nazwiska podobne do MUNKO:
MUNIAK, MUNIA, MUNIK, MUNDZIK, MUNTOWSKA, MUNDZIEL, MUNDT, MUNTEANU, MUNIOWSKA, MÜNCH, MÜNZER, MUNDZIA, MUNIO, MUND, MUNDAŁA,
Zobacz podział na sylaby słowa MUNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MUNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MUNKO
Wybrane słowo