Odmiana nazwiska - MURARU
Odmiana przez przypadki nazwiska MURARU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MURARU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Muraru |
| To jest Jan Muraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Muraru |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Muraru. |
| Celownik (komu?) : Muraru |
| Janowi Muraru dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Muraru |
| Nikt tam nie widział Jana Muraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Muraru |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Muraru. |
| Miejscownik (o kim?) : Muraru |
| Nie rozmawiamy o Janie Muraru. |
| Wołacz (o!): Muraru |
| Mój drogi Janie Muraru. |
Nazwisko kobiety (pani) - MURARUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Muraru |
| Autorką artykułu jest Ewa Muraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Muraru |
| Udałem się po poradę do Ewy Muraru. |
| Celownik (komu?) : Muraru |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Muraru. |
| Biernik (kogo?) : Muraru |
| Wszyscy lubią Ewę Muraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Muraru |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Muraru. |
| Miejscownik (o kim?) : Muraru |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Muraru. |
| Wołacz (o!): Muraru |
| Mylisz się Ewo Muraru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MURARURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Muraru, depr. Muraru |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Muraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Muraru |
| Sprawa Ewy i Jana Muraru nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Muraru |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Muraru. |
| Biernik (kogo?) : Muraru |
| Ewę i Jana Muraru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Muraru |
| Z Ewą i Janem Muraru mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Muraru |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Muraru. |
| Wołacz (o!): Muraru, depr. Muraru |
| Ewo i Janie Muraru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MURARUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Muraru |
| To są siostry Ewa i Magda Muraru. |
| Dopełniacz (kogo?) : Muraru |
| Przed domem Ewy i Magdy Muraru doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Muraru |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Muraru. |
| Biernik (kogo?) : Muraru |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Muraru. |
| Narzędnik (z kim?) : Muraru |
| Wywiad z Ewą i Magdą Muraru był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Muraru |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Muraru. |
| Wołacz (o!): Muraru |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Muraru! |
Wszystkie odmiany nazwiska MURARU:
Muraru,Zobacz nazwiska podobne do MURARU:
MURAWSKA, MURAS, MURACH, MURA, MURAT, MURASZKO, MURAŃSKA, MURAWA, MURANOWICZ, MURACKA, MURAWKA, MURAWIEC, MURAWIECKA, MURAK, MURASZEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa MURARU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MURARU
Zobacz anagramy i słowa z liter - MURARU
Wybrane słowoetatyzmrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
etatyzmom, etatyzmami, etatyzmach, etatyzmu, etatyzmowi, etatyzmem, etatyzmie, etatyzmy, etatyzmów, ,...