Odmiana nazwiska - Macura
Zobacz też odmianę slowa MACURA
Odmiana przez przypadki nazwiska Macura:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MacuraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Macura |
| To jest Jan Macura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Macury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Macury. |
| Celownik (komu?) : Macurze |
| Janowi Macurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Macurę |
| Nikt tam nie widział Jana Macurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Macurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Macurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Macurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Macurze. |
| Wołacz (o!): Macuro |
| Mój drogi Janie Macuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - Macura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Macura |
| Autorką artykułu jest Ewa Macura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Macury |
| Udałem się po poradę do Ewy Macury. |
| Celownik (komu?) : Macurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Macurze. |
| Biernik (kogo?) : Macurę |
| Wszyscy lubią Ewę Macurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Macurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Macurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Macurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Macurze. |
| Wołacz (o!): Macuro |
| Mylisz się Ewo Macuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MacuraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Macurowie, depr. Macury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Macurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Macurów |
| Sprawa Ewy i Jana Macurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Macurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Macurom. |
| Biernik (kogo?) : Macurów |
| Ewę i Jana Macurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Macurami |
| Z Ewą i Janem Macurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Macurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Macurach. |
| Wołacz (o!): Macurowie, depr. Macury |
| Ewo i Janie Macurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Macura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Macury |
| To są siostry Ewa i Magda Macury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Macur |
| Przed domem Ewy i Magdy Macur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Macurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Macurom. |
| Biernik (kogo?) : Macury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Macury. |
| Narzędnik (z kim?) : Macurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Macurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Macurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Macurach. |
| Wołacz (o!): Macury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Macury! |
Wszystkie odmiany nazwiska Macura:
Macura, Macury, Macurze, Macurę, Macurą, Macuro, Macurowie, Macurów, Macurom, Macurami, Macurach, Macur,Zobacz nazwiska podobne do Macura:
MACULEWICZ, MACUGA, MACUDZIŃSKA, MACUDA, MACUTKIEWICZ, MACUR, MACUGOWSKA, MACUK, MACUBA, MACUL, MACUREK, MACULAK, MACUTA, MACUKIEWICZ, MACUŁO,
Zobacz podział na sylaby słowa Macura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Macura
Zobacz anagramy i słowa z liter - Macura
Wybrane słowo