Odmiana nazwiska - Miano
Zobacz też odmianę slowa MIANO
Odmiana przez przypadki nazwiska Miano:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Miano |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miano |
| To jest Jan Miano. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miany |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miany. |
| Celownik (komu?) : Mianie |
| Janowi Mianie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mianę |
| Nikt tam nie widział Jana Mianę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mianą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mianą. |
| Miejscownik (o kim?) : Mianie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mianie. |
| Wołacz (o!): Miano |
| Mój drogi Janie Miano. |
Nazwisko kobiety (pani) - MianoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miano |
| Autorką artykułu jest Ewa Miano. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miano |
| Udałem się po poradę do Ewy Miano. |
| Celownik (komu?) : Miano |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miano. |
| Biernik (kogo?) : Miano |
| Wszyscy lubią Ewę Miano. |
| Narzędnik (z kim?) : Miano |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miano. |
| Miejscownik (o kim?) : Miano |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miano. |
| Wołacz (o!): Miano |
| Mylisz się Ewo Miano! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MianoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mianowie, depr. Miany |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mianowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mianów |
| Sprawa Ewy i Jana Mianów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mianom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mianom. |
| Biernik (kogo?) : Mianów |
| Ewę i Jana Mianów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mianami |
| Z Ewą i Janem Mianami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mianach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mianach. |
| Wołacz (o!): Mianowie, depr. Miany |
| Ewo i Janie Mianowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MianoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miano |
| To są siostry Ewa i Magda Miano. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miano |
| Przed domem Ewy i Magdy Miano doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miano |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miano. |
| Biernik (kogo?) : Miano |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miano. |
| Narzędnik (z kim?) : Miano |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miano był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miano |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miano. |
| Wołacz (o!): Miano |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miano! |
Wszystkie odmiany nazwiska Miano:
Miano, Miany, Mianie, Mianę, Mianą, Mianowie, Mianów, Mianom, Mianami, Mianach,Zobacz nazwiska podobne do Miano:
MIAZGA, MIAZEK, MIANOWSKA, MIARKA, MIARA, MIAŁKOWSKA, MIASTKOWSKA, MIAZIO, MIANOWANA, MIAŚKIEWICZ, MIARECKA, MIAZGOWSKA, MIASTOWSKA, MIARCZYŃSKA, MIAKISZ,
Zobacz podział na sylaby słowa Miano
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Miano
Zobacz anagramy i słowa z liter - Miano
Wybrane słowo