Odmiana nazwiska - Miarko
Zobacz też odmianę slowa MIARKO
Odmiana przez przypadki nazwiska Miarko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Miarko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarko |
| To jest Jan Miarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miarki. |
| Celownik (komu?) : Miarce |
| Janowi Miarce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miarkę |
| Nikt tam nie widział Jana Miarkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miarką. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarce |
| Nie rozmawiamy o Janie Miarce. |
| Wołacz (o!): Miarko |
| Mój drogi Janie Miarko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MiarkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarko |
| Autorką artykułu jest Ewa Miarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarko |
| Udałem się po poradę do Ewy Miarko. |
| Celownik (komu?) : Miarko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miarko. |
| Biernik (kogo?) : Miarko |
| Wszyscy lubią Ewę Miarko. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miarko. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miarko. |
| Wołacz (o!): Miarko |
| Mylisz się Ewo Miarko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MiarkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarkowie, depr. Miarki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miarkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarków |
| Sprawa Ewy i Jana Miarków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miarkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miarkom. |
| Biernik (kogo?) : Miarków |
| Ewę i Jana Miarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miarkami |
| Z Ewą i Janem Miarkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miarkach. |
| Wołacz (o!): Miarkowie, depr. Miarki |
| Ewo i Janie Miarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MiarkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarko |
| To są siostry Ewa i Magda Miarko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarko |
| Przed domem Ewy i Magdy Miarko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miarko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miarko. |
| Biernik (kogo?) : Miarko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miarko. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miarko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miarko. |
| Wołacz (o!): Miarko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miarko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Miarko:
Miarko, Miarki, Miarce, Miarkę, Miarką, Miarkowie, Miarków, Miarkom, Miarkami, Miarkach,Zobacz nazwiska podobne do Miarko:
MIARKA, MIARA, MIARECKA, MIARCZYŃSKA, MIARECZKA, MIAROWSKA, MIARZYŃSKA, MIARNOWSKA, MIARECZKO, MIARKOWSKA, MIARSKA, MIARKOWICZ, MIARECKI, MIARCHUK, MIAREZHNIKAVA,
Zobacz podział na sylaby słowa Miarko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Miarko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Miarko
Wybrane słowodemobilrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy