Nazwisko mężczyzny (pan) - Moroko |
---|
Mianownik (kto?) : Moroko |
To jest Jan Moroko. |
Dopełniacz (kogo?) : Moroki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Moroki. |
Celownik (komu?) : Moroce |
Janowi Moroce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Morokę |
Nikt tam nie widział Jana Morokę. |
Narzędnik (z kim?) : Moroką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Moroką. |
Miejscownik (o kim?) : Moroce |
Nie rozmawiamy o Janie Moroce. |
Wołacz (o!): Moroko |
Mój drogi Janie Moroko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MorokoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Moroko |
Autorką artykułu jest Ewa Moroko. |
Dopełniacz (kogo?) : Moroko |
Udałem się po poradę do Ewy Moroko. |
Celownik (komu?) : Moroko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Moroko. |
Biernik (kogo?) : Moroko |
Wszyscy lubią Ewę Moroko. |
Narzędnik (z kim?) : Moroko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Moroko. |
Miejscownik (o kim?) : Moroko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Moroko. |
Wołacz (o!): Moroko |
Mylisz się Ewo Moroko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MorokoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Morokowie, depr. Moroki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Morokowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Moroków |
Sprawa Ewy i Jana Moroków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Morokom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Morokom. |
Biernik (kogo?) : Moroków |
Ewę i Jana Moroków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Morokami |
Z Ewą i Janem Morokami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Morokach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Morokach. |
Wołacz (o!): Morokowie, depr. Moroki |
Ewo i Janie Morokowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MorokoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Moroko |
To są siostry Ewa i Magda Moroko. |
Dopełniacz (kogo?) : Moroko |
Przed domem Ewy i Magdy Moroko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Moroko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Moroko. |
Biernik (kogo?) : Moroko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Moroko. |
Narzędnik (z kim?) : Moroko |
Wywiad z Ewą i Magdą Moroko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Moroko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Moroko. |
Wołacz (o!): Moroko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Moroko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Moroko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Moroko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Moroko
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024