Odmiana nazwiska - MĘKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska MĘKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MĘKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mękus |
| To jest Jan Mękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mękusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mękusa. |
| Celownik (komu?) : Mękusowi |
| Janowi Mękusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mękusa |
| Nikt tam nie widział Jana Mękusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Mękusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mękusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mękusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mękusie. |
| Wołacz (o!): Mękusie |
| Mój drogi Janie Mękusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MĘKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mękus |
| Autorką artykułu jest Ewa Mękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mękus |
| Udałem się po poradę do Ewy Mękus. |
| Celownik (komu?) : Mękus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mękus. |
| Biernik (kogo?) : Mękus |
| Wszyscy lubią Ewę Mękus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mękus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mękus. |
| Miejscownik (o kim?) : Mękus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mękus. |
| Wołacz (o!): Mękus |
| Mylisz się Ewo Mękus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MĘKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mękusowie, depr. Mękusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mękusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mękusów |
| Sprawa Ewy i Jana Mękusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mękusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mękusom. |
| Biernik (kogo?) : Mękusów |
| Ewę i Jana Mękusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mękusami |
| Z Ewą i Janem Mękusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mękusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mękusach. |
| Wołacz (o!): Mękusowie, depr. Mękusy |
| Ewo i Janie Mękusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MĘKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mękus |
| To są siostry Ewa i Magda Mękus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mękus |
| Przed domem Ewy i Magdy Mękus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mękus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mękus. |
| Biernik (kogo?) : Mękus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mękus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mękus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mękus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mękus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mękus. |
| Wołacz (o!): Mękus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mękus! |
Wszystkie odmiany nazwiska MĘKUS:
Mękus, Mękusa, Mękusowi, Mękusem, Mękusie, Mękusowie, Mękusy, Mękusów, Mękusom, Mękusami, Mękusach,Zobacz nazwiska podobne do MĘKUS:
MĘKARSKA, MĘKAL, MĘKWIŃSKA, MĘKALSKA, MĘKA, MĘKAŁA, MĘKAS, MĘKICKA, MĘKINA, MĘKARSKI, MĘKWIŃSKI, MĘKALSKI, MĘKICKI,
Zobacz podział na sylaby słowa MĘKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MĘKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MĘKUS
Wybrane słowo