Nazwisko mężczyzny (pan) - NAHURNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Nahurna |
To jest Jan Nahurna. |
Dopełniacz (kogo?) : Nahurny |
Na spotkaniu zabrakło Jana Nahurny. |
Celownik (komu?) : Nahurnie |
Janowi Nahurnie dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Nahurnę |
Nikt tam nie widział Jana Nahurnę. |
Narzędnik (z kim?) : Nahurną |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Nahurną. |
Miejscownik (o kim?) : Nahurnie |
Nie rozmawiamy o Janie Nahurnie. |
Wołacz (o!): Nahurno |
Mój drogi Janie Nahurno. |
Nazwisko kobiety (pani) - NAHURNA |
---|
Mianownik (kto?) : Nahurna |
Autorką artykułu jest Ewa Nahurna. |
Dopełniacz (kogo?) : Nahurny, Nahurnej, |
Udałem się po poradę do Ewy Nahurny. |
Celownik (komu?) : Nahurnie, Nahurnej, |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Nahurnie. |
Biernik (kogo?) : Nahurnę, Nahurną, |
Wszyscy lubią Ewę Nahurnę. |
Narzędnik (z kim?) : Nahurną |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Nahurną. |
Miejscownik (o kim?) : Nahurnie, Nahurnej, |
Koleżanki plotkowały o Ewie Nahurnie. |
Wołacz (o!): Nahurno, , Nahurna, |
Mylisz się Ewo Nahurno! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NAHURNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Nahurnowie, depr. Nahurny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Nahurnowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Nahurnów |
Sprawa Ewy i Jana Nahurnów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Nahurnom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Nahurnom. |
Biernik (kogo?) : Nahurnów |
Ewę i Jana Nahurnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Nahurnami |
Z Ewą i Janem Nahurnami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Nahurnach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Nahurnach. |
Wołacz (o!): Nahurnowie, depr. Nahurny |
Ewo i Janie Nahurnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NAHURNA |
---|
Mianownik (kto?) : Nahurny, Nahurne, |
To są siostry Ewa i Magda Nahurny. |
Dopełniacz (kogo?) : Nahurn, Nahurnych, |
Przed domem Ewy i Magdy Nahurn doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Nahurnom, Nahurnym, |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Nahurnom. |
Biernik (kogo?) : Nahurny, Nahurne, |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Nahurny. |
Narzędnik (z kim?) : Nahurnami, Nahurnymi, |
Wywiad z Ewą i Magdą Nahurnami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Nahurnach, Nahurnych, |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Nahurnach. |
Wołacz (o!): Nahurny, Nahurne, |
Dzień dobry Ewo i Magdo Nahurny! |
Zobacz podział na sylaby słowa NAHURNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NAHURNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - NAHURNA
eOdmiany.pl ©2025