Odmiana nazwiska - NAPARŁA
Zobacz też odmianę slowa NAPARŁA
Odmiana przez przypadki nazwiska NAPARŁA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - NAPARŁANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparła |
| To jest Jan Naparła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Naparły. |
| Celownik (komu?) : Naparle |
| Janowi Naparle dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Naparłę |
| Nikt tam nie widział Jana Naparłę. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Naparłą. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparle |
| Nie rozmawiamy o Janie Naparle. |
| Wołacz (o!): Naparło |
| Mój drogi Janie Naparło. |
Nazwisko kobiety (pani) - NAPARŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparła |
| Autorką artykułu jest Ewa Naparła. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparły |
| Udałem się po poradę do Ewy Naparły. |
| Celownik (komu?) : Naparle |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Naparle. |
| Biernik (kogo?) : Naparłę |
| Wszyscy lubią Ewę Naparłę. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Naparłą. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparle |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Naparle. |
| Wołacz (o!): Naparło |
| Mylisz się Ewo Naparło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NAPARŁARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparłowie, depr. Naparły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Naparłowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparłów |
| Sprawa Ewy i Jana Naparłów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Naparłom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Naparłom. |
| Biernik (kogo?) : Naparłów |
| Ewę i Jana Naparłów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłami |
| Z Ewą i Janem Naparłami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparłach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Naparłach. |
| Wołacz (o!): Naparłowie, depr. Naparły |
| Ewo i Janie Naparłowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NAPARŁA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparły |
| To są siostry Ewa i Magda Naparły. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparł |
| Przed domem Ewy i Magdy Naparł doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Naparłom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Naparłom. |
| Biernik (kogo?) : Naparły |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Naparły. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Naparłami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparłach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Naparłach. |
| Wołacz (o!): Naparły |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Naparły! |
Wszystkie odmiany nazwiska NAPARŁA:
Naparła, Naparły, Naparle, Naparłę, Naparłą, Naparło, Naparłowie, Naparłów, Naparłom, Naparłami, Naparłach, Naparł,
Zobacz podział na sylaby słowa NAPARŁA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NAPARŁA
Zobacz anagramy i słowa z liter - NAPARŁA