Odmiana nazwiska - NAPARŁO
Zobacz też odmianę slowa NAPARŁO
Odmiana przez przypadki nazwiska NAPARŁO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - NAPARŁO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparło |
| To jest Jan Naparło. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparły |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Naparły. |
| Celownik (komu?) : Naparle |
| Janowi Naparle dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Naparłę |
| Nikt tam nie widział Jana Naparłę. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Naparłą. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparle |
| Nie rozmawiamy o Janie Naparle. |
| Wołacz (o!): Naparło |
| Mój drogi Janie Naparło. |
Nazwisko kobiety (pani) - NAPARŁONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparło |
| Autorką artykułu jest Ewa Naparło. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparło |
| Udałem się po poradę do Ewy Naparło. |
| Celownik (komu?) : Naparło |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Naparło. |
| Biernik (kogo?) : Naparło |
| Wszyscy lubią Ewę Naparło. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparło |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Naparło. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparło |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Naparło. |
| Wołacz (o!): Naparło |
| Mylisz się Ewo Naparło! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NAPARŁORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparłowie, depr. Naparły |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Naparłowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparłów |
| Sprawa Ewy i Jana Naparłów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Naparłom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Naparłom. |
| Biernik (kogo?) : Naparłów |
| Ewę i Jana Naparłów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Naparłami |
| Z Ewą i Janem Naparłami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparłach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Naparłach. |
| Wołacz (o!): Naparłowie, depr. Naparły |
| Ewo i Janie Naparłowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NAPARŁONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Naparło |
| To są siostry Ewa i Magda Naparło. |
| Dopełniacz (kogo?) : Naparło |
| Przed domem Ewy i Magdy Naparło doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Naparło |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Naparło. |
| Biernik (kogo?) : Naparło |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Naparło. |
| Narzędnik (z kim?) : Naparło |
| Wywiad z Ewą i Magdą Naparło był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Naparło |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Naparło. |
| Wołacz (o!): Naparło |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Naparło! |
Wszystkie odmiany nazwiska NAPARŁO:
Naparło, Naparły, Naparle, Naparłę, Naparłą, Naparłowie, Naparłów, Naparłom, Naparłami, Naparłach,
Zobacz podział na sylaby słowa NAPARŁO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NAPARŁO
Zobacz anagramy i słowa z liter - NAPARŁO
Wybrane słowo