Nazwisko mężczyzny (pan) - NAWENTURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Nawentura |
To jest Jan Nawentura. |
Dopełniacz (kogo?) : Nawentury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Nawentury. |
Celownik (komu?) : Nawenturze |
Janowi Nawenturze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Nawenturę |
Nikt tam nie widział Jana Nawenturę. |
Narzędnik (z kim?) : Nawenturą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Nawenturą. |
Miejscownik (o kim?) : Nawenturze |
Nie rozmawiamy o Janie Nawenturze. |
Wołacz (o!): Nawenturo |
Mój drogi Janie Nawenturo. |
Nazwisko kobiety (pani) - NAWENTURA |
---|
Mianownik (kto?) : Nawentura |
Autorką artykułu jest Ewa Nawentura. |
Dopełniacz (kogo?) : Nawentury |
Udałem się po poradę do Ewy Nawentury. |
Celownik (komu?) : Nawenturze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Nawenturze. |
Biernik (kogo?) : Nawenturę |
Wszyscy lubią Ewę Nawenturę. |
Narzędnik (z kim?) : Nawenturą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Nawenturą. |
Miejscownik (o kim?) : Nawenturze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Nawenturze. |
Wołacz (o!): Nawenturo |
Mylisz się Ewo Nawenturo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NAWENTURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Nawenturowie, depr. Nawentury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Nawenturowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Nawenturów |
Sprawa Ewy i Jana Nawenturów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Nawenturom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Nawenturom. |
Biernik (kogo?) : Nawenturów |
Ewę i Jana Nawenturów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Nawenturami |
Z Ewą i Janem Nawenturami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Nawenturach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Nawenturach. |
Wołacz (o!): Nawenturowie, depr. Nawentury |
Ewo i Janie Nawenturowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NAWENTURA |
---|
Mianownik (kto?) : Nawentury |
To są siostry Ewa i Magda Nawentury. |
Dopełniacz (kogo?) : Nawentur |
Przed domem Ewy i Magdy Nawentur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Nawenturom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Nawenturom. |
Biernik (kogo?) : Nawentury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Nawentury. |
Narzędnik (z kim?) : Nawenturami |
Wywiad z Ewą i Magdą Nawenturami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Nawenturach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Nawenturach. |
Wołacz (o!): Nawentury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Nawentury! |
Zobacz podział na sylaby słowa NAWENTURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa NAWENTURA
Zobacz synonimy słowa NAWENTURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - NAWENTURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024