Odmiana nazwiska - NORKUS

Odmiana przez przypadki nazwiska NORKUS:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - NORKUS

Mianownik (kto?) :  Norkus
To jest Jan Norkus.
Dopełniacz (kogo?) :  Norkusa
Na spotkaniu zabrakło Jana Norkusa.
Celownik (komu?) :  Norkusowi
Janowi Norkusowi dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Norkusa
Nikt tam nie widział Jana Norkusa.
Narzędnik (z kim?) :  Norkusem
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Norkusem.
Miejscownik (o kim?) :  Norkusie
Nie rozmawiamy o Janie Norkusie.
Wołacz (o!):   Norkusie
Mój drogi Janie Norkusie.

Nazwisko kobiety (pani) - NORKUS

Nazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Norkus
Autorką artykułu jest Ewa Norkus.
Dopełniacz (kogo?) :  Norkus
Udałem się po poradę do Ewy Norkus.
Celownik (komu?) :  Norkus
Nie mogliśmy zaufać Ewie Norkus.
Biernik (kogo?) :  Norkus
Wszyscy lubią Ewę Norkus.
Narzędnik (z kim?) :  Norkus
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Norkus.
Miejscownik (o kim?) :  Norkus
Koleżanki plotkowały o Ewie Norkus.
Wołacz (o!):   Norkus
Mylisz się Ewo Norkus!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - NORKUS

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Mianownik (kto?) :  Norkusowie, depr. Norkusy
Konkurs wygrali Ewa i Jan Norkusowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Norkusów
Sprawa Ewy i Jana Norkusów nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Norkusom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Norkusom.
Biernik (kogo?) :  Norkusów
Ewę i Jana Norkusów uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Norkusami
Z Ewą i Janem Norkusami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Norkusach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Norkusach.
Wołacz (o!):   Norkusowie, depr. Norkusy
Ewo i Janie Norkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NORKUS

Nazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska.
Mianownik (kto?) :  Norkus
To są siostry Ewa i Magda Norkus.
Dopełniacz (kogo?) :  Norkus
Przed domem Ewy i Magdy Norkus doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Norkus
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Norkus.
Biernik (kogo?) :  Norkus
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Norkus.
Narzędnik (z kim?) :  Norkus
Wywiad z Ewą i Magdą Norkus był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Norkus
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Norkus.
Wołacz (o!):   Norkus
Dzień dobry Ewo i Magdo Norkus!

Wszystkie odmiany nazwiska NORKUS:

Norkus, Norkusa, Norkusowi, Norkusem, Norkusie, Norkusowie, Norkusy, Norkusów, Norkusom, Norkusami, Norkusach,




Zobacz nazwiska podobne do NORKUS:

NORKOWSKA, NORKIEWICZ, NORKO, NORKA, NORKINA, NORKOWSKI, NORKUŚ, NORKULOV, NORKIN, NORKUZIEV,


Zobacz co to jest NORKUS

Zobacz podział na sylaby słowa NORKUS

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa NORKUS

Zobacz synonimy słowa NORKUS

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter NORKUS Zobacz anagramy i słowa z liter - NORKUS




eOdmiany.pl ©2024