Nazwisko mężczyzny (pan) - NORMARK |
---|
Mianownik (kto?) : Normark |
To jest Jan Normark. |
Dopełniacz (kogo?) : Normarka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Normarka. |
Celownik (komu?) : Normarkowi |
Janowi Normarkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Normarka |
Nikt tam nie widział Jana Normarka. |
Narzędnik (z kim?) : Normarkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Normarkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Normarku |
Nie rozmawiamy o Janie Normarku. |
Wołacz (o!): Normarku |
Mój drogi Janie Normarku. |
Nazwisko kobiety (pani) - NORMARKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Normark |
Autorką artykułu jest Ewa Normark. |
Dopełniacz (kogo?) : Normark |
Udałem się po poradę do Ewy Normark. |
Celownik (komu?) : Normark |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Normark. |
Biernik (kogo?) : Normark |
Wszyscy lubią Ewę Normark. |
Narzędnik (z kim?) : Normark |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Normark. |
Miejscownik (o kim?) : Normark |
Koleżanki plotkowały o Ewie Normark. |
Wołacz (o!): Normark |
Mylisz się Ewo Normark! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NORMARKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Normarkowie, Normarcy, depr. Normarki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Normarkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Normarków |
Sprawa Ewy i Jana Normarków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Normarkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Normarkom. |
Biernik (kogo?) : Normarków |
Ewę i Jana Normarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Normarkami |
Z Ewą i Janem Normarkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Normarkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Normarkach. |
Wołacz (o!): Normarkowie, Normarcy, depr. Normarki |
Ewo i Janie Normarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NORMARKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Normark |
To są siostry Ewa i Magda Normark. |
Dopełniacz (kogo?) : Normark |
Przed domem Ewy i Magdy Normark doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Normark |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Normark. |
Biernik (kogo?) : Normark |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Normark. |
Narzędnik (z kim?) : Normark |
Wywiad z Ewą i Magdą Normark był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Normark |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Normark. |
Wołacz (o!): Normark |
Dzień dobry Ewo i Magdo Normark! |
Zobacz podział na sylaby słowa NORMARK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa NORMARK
Zobacz anagramy i słowa z liter - NORMARK
Wybrane słowonenufarrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy, męski rzeczowyodmiany:
nenufarom, nenufarami, nenufarach, nenufara, nenufarowi, nenufarem, nenufarze, nenufary, nenufarów, nenufaru, ,...
eOdmiany.pl ©2024