Nazwisko mężczyzny (pan) - Narkun |
---|
Mianownik (kto?) : Narkun |
To jest Jan Narkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Narkuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Narkuna. |
Celownik (komu?) : Narkunowi |
Janowi Narkunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Narkuna |
Nikt tam nie widział Jana Narkuna. |
Narzędnik (z kim?) : Narkunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Narkunem. |
Miejscownik (o kim?) : Narkunie |
Nie rozmawiamy o Janie Narkunie. |
Wołacz (o!): Narkunie |
Mój drogi Janie Narkunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - NarkunNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Narkun |
Autorką artykułu jest Ewa Narkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Narkun |
Udałem się po poradę do Ewy Narkun. |
Celownik (komu?) : Narkun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Narkun. |
Biernik (kogo?) : Narkun |
Wszyscy lubią Ewę Narkun. |
Narzędnik (z kim?) : Narkun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Narkun. |
Miejscownik (o kim?) : Narkun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Narkun. |
Wołacz (o!): Narkun |
Mylisz się Ewo Narkun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NarkunRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Narkunowie, depr. Narkuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Narkunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Narkunów |
Sprawa Ewy i Jana Narkunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Narkunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Narkunom. |
Biernik (kogo?) : Narkunów |
Ewę i Jana Narkunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Narkunami |
Z Ewą i Janem Narkunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Narkunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Narkunach. |
Wołacz (o!): Narkunowie, depr. Narkuny |
Ewo i Janie Narkunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NarkunNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Narkun |
To są siostry Ewa i Magda Narkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Narkun |
Przed domem Ewy i Magdy Narkun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Narkun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Narkun. |
Biernik (kogo?) : Narkun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Narkun. |
Narzędnik (z kim?) : Narkun |
Wywiad z Ewą i Magdą Narkun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Narkun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Narkun. |
Wołacz (o!): Narkun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Narkun! |
Zobacz podział na sylaby słowa Narkun
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Narkun
Zobacz anagramy i słowa z liter - Narkun
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024