Nazwisko mężczyzny (pan) - OBERTUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obertun |
| To jest Jan Obertun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obertuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Obertuna. |
| Celownik (komu?) : Obertunowi |
| Janowi Obertunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Obertuna |
| Nikt tam nie widział Jana Obertuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Obertunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Obertunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Obertunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Obertunie. |
| Wołacz (o!): Obertunie |
| Mój drogi Janie Obertunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - OBERTUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obertun |
| Autorką artykułu jest Ewa Obertun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obertun |
| Udałem się po poradę do Ewy Obertun. |
| Celownik (komu?) : Obertun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Obertun. |
| Biernik (kogo?) : Obertun |
| Wszyscy lubią Ewę Obertun. |
| Narzędnik (z kim?) : Obertun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Obertun. |
| Miejscownik (o kim?) : Obertun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Obertun. |
| Wołacz (o!): Obertun |
| Mylisz się Ewo Obertun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - OBERTUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obertunowie, depr. Obertuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Obertunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obertunów |
| Sprawa Ewy i Jana Obertunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Obertunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Obertunom. |
| Biernik (kogo?) : Obertunów |
| Ewę i Jana Obertunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Obertunami |
| Z Ewą i Janem Obertunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Obertunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Obertunach. |
| Wołacz (o!): Obertunowie, depr. Obertuny |
| Ewo i Janie Obertunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - OBERTUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obertun |
| To są siostry Ewa i Magda Obertun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obertun |
| Przed domem Ewy i Magdy Obertun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Obertun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Obertun. |
| Biernik (kogo?) : Obertun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Obertun. |
| Narzędnik (z kim?) : Obertun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Obertun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Obertun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Obertun. |
| Wołacz (o!): Obertun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Obertun! |
Zobacz podział na sylaby słowa OBERTUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
OBERTUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - OBERTUN
Wybrane słowoodymaćczasownik niedokonanyodmiany:
odyma, odymacie, odymaj, odymają, odymając, odymająca, odymającą, odymające, odymającego, odymającej, odymającemu, ,...
eOdmiany.pl ©2025