Odmiana nazwiska - OBÓRKO
Zobacz też odmianę slowa OBÓRKO
Odmiana przez przypadki nazwiska OBÓRKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - OBÓRKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obórko |
| To jest Jan Obórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obórki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Obórki. |
| Celownik (komu?) : Obórce |
| Janowi Obórce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Obórkę |
| Nikt tam nie widział Jana Obórkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Obórką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Obórką. |
| Miejscownik (o kim?) : Obórce |
| Nie rozmawiamy o Janie Obórce. |
| Wołacz (o!): Obórko |
| Mój drogi Janie Obórko. |
Nazwisko kobiety (pani) - OBÓRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obórko |
| Autorką artykułu jest Ewa Obórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obórko |
| Udałem się po poradę do Ewy Obórko. |
| Celownik (komu?) : Obórko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Obórko. |
| Biernik (kogo?) : Obórko |
| Wszyscy lubią Ewę Obórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Obórko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Obórko. |
| Miejscownik (o kim?) : Obórko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Obórko. |
| Wołacz (o!): Obórko |
| Mylisz się Ewo Obórko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - OBÓRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obórkowie, depr. Obórki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Obórkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obórków |
| Sprawa Ewy i Jana Obórków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Obórkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Obórkom. |
| Biernik (kogo?) : Obórków |
| Ewę i Jana Obórków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Obórkami |
| Z Ewą i Janem Obórkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Obórkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Obórkach. |
| Wołacz (o!): Obórkowie, depr. Obórki |
| Ewo i Janie Obórkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - OBÓRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Obórko |
| To są siostry Ewa i Magda Obórko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Obórko |
| Przed domem Ewy i Magdy Obórko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Obórko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Obórko. |
| Biernik (kogo?) : Obórko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Obórko. |
| Narzędnik (z kim?) : Obórko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Obórko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Obórko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Obórko. |
| Wołacz (o!): Obórko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Obórko! |
Wszystkie odmiany nazwiska OBÓRKO:
Obórko, Obórki, Obórce, Obórkę, Obórką, Obórkowie, Obórków, Obórkom, Obórkami, Obórkach,Zobacz nazwiska podobne do OBÓRKO:
OBÓRKA,
Zobacz podział na sylaby słowa OBÓRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
OBÓRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - OBÓRKO
Wybrane słowo