Nazwisko mężczyzny (pan) - OSZURKO |
---|
Mianownik (kto?) : Oszurko |
To jest Jan Oszurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Oszurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Oszurki. |
Celownik (komu?) : Oszurce |
Janowi Oszurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Oszurkę |
Nikt tam nie widział Jana Oszurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Oszurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Oszurką. |
Miejscownik (o kim?) : Oszurce |
Nie rozmawiamy o Janie Oszurce. |
Wołacz (o!): Oszurko |
Mój drogi Janie Oszurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - OSZURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Oszurko |
Autorką artykułu jest Ewa Oszurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Oszurko |
Udałem się po poradę do Ewy Oszurko. |
Celownik (komu?) : Oszurko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Oszurko. |
Biernik (kogo?) : Oszurko |
Wszyscy lubią Ewę Oszurko. |
Narzędnik (z kim?) : Oszurko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Oszurko. |
Miejscownik (o kim?) : Oszurko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Oszurko. |
Wołacz (o!): Oszurko |
Mylisz się Ewo Oszurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - OSZURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Oszurkowie, depr. Oszurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Oszurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Oszurków |
Sprawa Ewy i Jana Oszurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Oszurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Oszurkom. |
Biernik (kogo?) : Oszurków |
Ewę i Jana Oszurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Oszurkami |
Z Ewą i Janem Oszurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Oszurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Oszurkach. |
Wołacz (o!): Oszurkowie, depr. Oszurki |
Ewo i Janie Oszurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - OSZURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Oszurko |
To są siostry Ewa i Magda Oszurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Oszurko |
Przed domem Ewy i Magdy Oszurko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Oszurko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Oszurko. |
Biernik (kogo?) : Oszurko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Oszurko. |
Narzędnik (z kim?) : Oszurko |
Wywiad z Ewą i Magdą Oszurko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Oszurko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Oszurko. |
Wołacz (o!): Oszurko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Oszurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa OSZURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa OSZURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - OSZURKO
Wybrane słowoskansenrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
skanseny, skansenu, skansenów, skansenowi, skansenom, skansenie, skansenem, skansenami, skansenach, ,...
eOdmiany.pl ©2024