Nazwisko mężczyzny (pan) - Osmane |
---|
Mianownik (kto?) : Osmane |
To jest Jan Osmane. |
Dopełniacz (kogo?) : Osmanego, Osmane, Osmane’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Osmanego. |
Celownik (komu?) : Osmanemu, Osmane, Osmane’owi, |
Janowi Osmanemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Osmanego, Osmane, Osmane’a, |
Nikt tam nie widział Jana Osmanego. |
Narzędnik (z kim?) : Osmanem, Osmane, Osmane’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Osmanem. |
Miejscownik (o kim?) : Osmanem, Osmane, Osmanie, |
Nie rozmawiamy o Janie Osmanem. |
Wołacz (o!): Osmane, Osmanie, |
Mój drogi Janie Osmane. |
Nazwisko kobiety (pani) - OsmaneNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Osmane |
Autorką artykułu jest Ewa Osmane. |
Dopełniacz (kogo?) : Osmane |
Udałem się po poradę do Ewy Osmane. |
Celownik (komu?) : Osmane |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Osmane. |
Biernik (kogo?) : Osmane |
Wszyscy lubią Ewę Osmane. |
Narzędnik (z kim?) : Osmane |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Osmane. |
Miejscownik (o kim?) : Osmane |
Koleżanki plotkowały o Ewie Osmane. |
Wołacz (o!): Osmane |
Mylisz się Ewo Osmane! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - OsmaneRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Osmanowie, Osmane, Osmane'owie, , depr. Osmane |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Osmanowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Osmanów, Osmane, Osmane'ów, Osmanych, |
Sprawa Ewy i Jana Osmanów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Osmanom, Osmane, Osmane'om, Osmanym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Osmanom. |
Biernik (kogo?) : Osmanów, Osmane, Osmane'ów, Osmanych, |
Ewę i Jana Osmanów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Osmanami, Osmane, Osmane'ami, Osmanymi, |
Z Ewą i Janem Osmanami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Osmanach, Osmane, Osmane'ach, Osmanych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Osmanach. |
Wołacz (o!): Osmanowie, Osmane, Osmane'owie, , depr. Osmane |
Ewo i Janie Osmanowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - OsmaneNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Osmane |
To są siostry Ewa i Magda Osmane. |
Dopełniacz (kogo?) : Osmane |
Przed domem Ewy i Magdy Osmane doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Osmane |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Osmane. |
Biernik (kogo?) : Osmane |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Osmane. |
Narzędnik (z kim?) : Osmane |
Wywiad z Ewą i Magdą Osmane był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Osmane |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Osmane. |
Wołacz (o!): Osmane |
Dzień dobry Ewo i Magdo Osmane! |
Zobacz podział na sylaby słowa Osmane
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Osmane
Zobacz anagramy i słowa z liter - Osmane
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024