Nazwisko mężczyzny (pan) - PAKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pakura |
| To jest Jan Pakura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pakury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Pakury. |
| Celownik (komu?) : Pakurze |
| Janowi Pakurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Pakurę |
| Nikt tam nie widział Jana Pakurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pakurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pakurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pakurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Pakurze. |
| Wołacz (o!): Pakuro |
| Mój drogi Janie Pakuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - PAKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pakura |
| Autorką artykułu jest Ewa Pakura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pakury |
| Udałem się po poradę do Ewy Pakury. |
| Celownik (komu?) : Pakurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Pakurze. |
| Biernik (kogo?) : Pakurę |
| Wszyscy lubią Ewę Pakurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pakurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pakurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pakurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Pakurze. |
| Wołacz (o!): Pakuro |
| Mylisz się Ewo Pakuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PAKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pakurowie, depr. Pakury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Pakurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pakurów |
| Sprawa Ewy i Jana Pakurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Pakurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pakurom. |
| Biernik (kogo?) : Pakurów |
| Ewę i Jana Pakurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Pakurami |
| Z Ewą i Janem Pakurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Pakurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pakurach. |
| Wołacz (o!): Pakurowie, depr. Pakury |
| Ewo i Janie Pakurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PAKURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pakury |
| To są siostry Ewa i Magda Pakury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pakur |
| Przed domem Ewy i Magdy Pakur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Pakurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pakurom. |
| Biernik (kogo?) : Pakury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pakury. |
| Narzędnik (z kim?) : Pakurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Pakurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Pakurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pakurach. |
| Wołacz (o!): Pakury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Pakury! |
Zobacz podział na sylaby słowa PAKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
PAKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - PAKURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025