Nazwisko mężczyzny (pan) - PIRKO |
---|
Mianownik (kto?) : Pirko |
To jest Jan Pirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Pirki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Pirki. |
Celownik (komu?) : Pirce |
Janowi Pirce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Pirkę |
Nikt tam nie widział Jana Pirkę. |
Narzędnik (z kim?) : Pirką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pirką. |
Miejscownik (o kim?) : Pirce |
Nie rozmawiamy o Janie Pirce. |
Wołacz (o!): Pirko |
Mój drogi Janie Pirko. |
Nazwisko kobiety (pani) - PIRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pirko |
Autorką artykułu jest Ewa Pirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Pirko |
Udałem się po poradę do Ewy Pirko. |
Celownik (komu?) : Pirko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Pirko. |
Biernik (kogo?) : Pirko |
Wszyscy lubią Ewę Pirko. |
Narzędnik (z kim?) : Pirko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pirko. |
Miejscownik (o kim?) : Pirko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Pirko. |
Wołacz (o!): Pirko |
Mylisz się Ewo Pirko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PIRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Pirkowie, depr. Pirki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Pirkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Pirków |
Sprawa Ewy i Jana Pirków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Pirkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pirkom. |
Biernik (kogo?) : Pirków |
Ewę i Jana Pirków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Pirkami |
Z Ewą i Janem Pirkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Pirkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pirkach. |
Wołacz (o!): Pirkowie, depr. Pirki |
Ewo i Janie Pirkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PIRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pirko |
To są siostry Ewa i Magda Pirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Pirko |
Przed domem Ewy i Magdy Pirko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Pirko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pirko. |
Biernik (kogo?) : Pirko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pirko. |
Narzędnik (z kim?) : Pirko |
Wywiad z Ewą i Magdą Pirko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Pirko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pirko. |
Wołacz (o!): Pirko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Pirko! |
Zobacz podział na sylaby słowa PIRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PIRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - PIRKO
Wybrane słowozgrywusrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
zgrywusy, zgrywusów, zgrywusowi, zgrywusom, zgrywusie, zgrywusem, zgrywusami, zgrywusach, zgrywusa, ,...
eOdmiany.pl ©2024