Nazwisko mężczyzny (pan) - PIŃCIUREK |
---|
Mianownik (kto?) : Pińciurek |
To jest Jan Pińciurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Pińciurka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Pińciurka. |
Celownik (komu?) : Pińciurkowi |
Janowi Pińciurkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Pińciurka |
Nikt tam nie widział Jana Pińciurka. |
Narzędnik (z kim?) : Pińciurkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pińciurkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Pińciurku |
Nie rozmawiamy o Janie Pińciurku. |
Wołacz (o!): Pińciurku |
Mój drogi Janie Pińciurku. |
Nazwisko kobiety (pani) - PIŃCIUREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pińciurek |
Autorką artykułu jest Ewa Pińciurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Pińciurek |
Udałem się po poradę do Ewy Pińciurek. |
Celownik (komu?) : Pińciurek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Pińciurek. |
Biernik (kogo?) : Pińciurek |
Wszyscy lubią Ewę Pińciurek. |
Narzędnik (z kim?) : Pińciurek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pińciurek. |
Miejscownik (o kim?) : Pińciurek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Pińciurek. |
Wołacz (o!): Pińciurek |
Mylisz się Ewo Pińciurek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PIŃCIUREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Pińciurkowie, Pińciurcy, depr. Pińciurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Pińciurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Pińciurków |
Sprawa Ewy i Jana Pińciurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Pińciurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pińciurkom. |
Biernik (kogo?) : Pińciurków |
Ewę i Jana Pińciurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Pińciurkami |
Z Ewą i Janem Pińciurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Pińciurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pińciurkach. |
Wołacz (o!): Pińciurkowie, Pińciurcy, depr. Pińciurki |
Ewo i Janie Pińciurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PIŃCIUREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pińciurek |
To są siostry Ewa i Magda Pińciurek. |
Dopełniacz (kogo?) : Pińciurek |
Przed domem Ewy i Magdy Pińciurek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Pińciurek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pińciurek. |
Biernik (kogo?) : Pińciurek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pińciurek. |
Narzędnik (z kim?) : Pińciurek |
Wywiad z Ewą i Magdą Pińciurek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Pińciurek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pińciurek. |
Wołacz (o!): Pińciurek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Pińciurek! |
Zobacz podział na sylaby słowa PIŃCIUREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PIŃCIUREK
Zobacz synonimy słowa PIŃCIUREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - PIŃCIUREK
Wybrane słowochwytakrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
chwytakom, chwytakami, chwytakach, chwytaka, chwytakowi, chwytakiem, chwytaku, chwytaki, chwytaków, ,...
eOdmiany.pl ©2025