Odmiana nazwiska - POBURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska POBURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - POBURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poburko |
| To jest Jan Poburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poburki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Poburki. |
| Celownik (komu?) : Poburce |
| Janowi Poburce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Poburkę |
| Nikt tam nie widział Jana Poburkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Poburką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Poburką. |
| Miejscownik (o kim?) : Poburce |
| Nie rozmawiamy o Janie Poburce. |
| Wołacz (o!): Poburko |
| Mój drogi Janie Poburko. |
Nazwisko kobiety (pani) - POBURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poburko |
| Autorką artykułu jest Ewa Poburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poburko |
| Udałem się po poradę do Ewy Poburko. |
| Celownik (komu?) : Poburko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Poburko. |
| Biernik (kogo?) : Poburko |
| Wszyscy lubią Ewę Poburko. |
| Narzędnik (z kim?) : Poburko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Poburko. |
| Miejscownik (o kim?) : Poburko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Poburko. |
| Wołacz (o!): Poburko |
| Mylisz się Ewo Poburko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - POBURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poburkowie, depr. Poburki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Poburkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poburków |
| Sprawa Ewy i Jana Poburków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Poburkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Poburkom. |
| Biernik (kogo?) : Poburków |
| Ewę i Jana Poburków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Poburkami |
| Z Ewą i Janem Poburkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Poburkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Poburkach. |
| Wołacz (o!): Poburkowie, depr. Poburki |
| Ewo i Janie Poburkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - POBURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poburko |
| To są siostry Ewa i Magda Poburko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poburko |
| Przed domem Ewy i Magdy Poburko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Poburko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Poburko. |
| Biernik (kogo?) : Poburko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Poburko. |
| Narzędnik (z kim?) : Poburko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Poburko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Poburko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Poburko. |
| Wołacz (o!): Poburko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Poburko! |
Wszystkie odmiany nazwiska POBURKO:
Poburko, Poburki, Poburce, Poburkę, Poburką, Poburkowie, Poburków, Poburkom, Poburkami, Poburkach,Zobacz nazwiska podobne do POBURKO:
POBURKA, POBURSKA, POBURYNNA, POBURSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa POBURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
POBURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - POBURKO
Wybrane słowo