Nazwisko mężczyzny (pan) - POKORANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pokora |
| To jest Jan Pokora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pokory |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Pokory. |
| Celownik (komu?) : Pokorze |
| Janowi Pokorze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Pokorę |
| Nikt tam nie widział Jana Pokorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pokorą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pokorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pokorze |
| Nie rozmawiamy o Janie Pokorze. |
| Wołacz (o!): Pokoro |
| Mój drogi Janie Pokoro. |
Nazwisko kobiety (pani) - POKORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pokora |
| Autorką artykułu jest Ewa Pokora. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pokory |
| Udałem się po poradę do Ewy Pokory. |
| Celownik (komu?) : Pokorze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Pokorze. |
| Biernik (kogo?) : Pokorę |
| Wszyscy lubią Ewę Pokorę. |
| Narzędnik (z kim?) : Pokorą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pokorą. |
| Miejscownik (o kim?) : Pokorze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Pokorze. |
| Wołacz (o!): Pokoro |
| Mylisz się Ewo Pokoro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - POKORARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pokorowie, depr. Pokory |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Pokorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pokorów |
| Sprawa Ewy i Jana Pokorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Pokorom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pokorom. |
| Biernik (kogo?) : Pokorów |
| Ewę i Jana Pokorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Pokorami |
| Z Ewą i Janem Pokorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Pokorach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pokorach. |
| Wołacz (o!): Pokorowie, depr. Pokory |
| Ewo i Janie Pokorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - POKORA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Pokory |
| To są siostry Ewa i Magda Pokory. |
| Dopełniacz (kogo?) : Pokor |
| Przed domem Ewy i Magdy Pokor doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Pokorom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pokorom. |
| Biernik (kogo?) : Pokory |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pokory. |
| Narzędnik (z kim?) : Pokorami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Pokorami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Pokorach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pokorach. |
| Wołacz (o!): Pokory |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Pokory! |
Zobacz podział na sylaby słowa POKORA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
POKORA
Zobacz anagramy i słowa z liter - POKORA
Wybrane słowonabityprzymiotnikodmiany:
nienabici, nienabita, nienabitą, nienabite, nienabitego, nienabitej, nienabitemu, nienabity, nienabitych, nienabitym, nienabitymi, ,...
eOdmiany.pl ©2025