Odmiana nazwiska - POLIARENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska POLIARENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - POLIARENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poliarenko |
| To jest Jan Poliarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poliarenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Poliarenki. |
| Celownik (komu?) : Poliarence |
| Janowi Poliarence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Poliarenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Poliarenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Poliarenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Poliarenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Poliarence |
| Nie rozmawiamy o Janie Poliarence. |
| Wołacz (o!): Poliarenko |
| Mój drogi Janie Poliarenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - POLIARENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poliarenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Poliarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poliarenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Poliarenko. |
| Celownik (komu?) : Poliarenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Poliarenko. |
| Biernik (kogo?) : Poliarenko |
| Wszyscy lubią Ewę Poliarenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Poliarenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Poliarenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Poliarenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Poliarenko. |
| Wołacz (o!): Poliarenko |
| Mylisz się Ewo Poliarenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - POLIARENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poliarenkowie, depr. Poliarenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Poliarenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poliarenków |
| Sprawa Ewy i Jana Poliarenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Poliarenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Poliarenkom. |
| Biernik (kogo?) : Poliarenków |
| Ewę i Jana Poliarenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Poliarenkami |
| Z Ewą i Janem Poliarenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Poliarenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Poliarenkach. |
| Wołacz (o!): Poliarenkowie, depr. Poliarenki |
| Ewo i Janie Poliarenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - POLIARENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Poliarenko |
| To są siostry Ewa i Magda Poliarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Poliarenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Poliarenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Poliarenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Poliarenko. |
| Biernik (kogo?) : Poliarenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Poliarenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Poliarenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Poliarenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Poliarenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Poliarenko. |
| Wołacz (o!): Poliarenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Poliarenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska POLIARENKO:
Poliarenko, Poliarenki, Poliarence, Poliarenkę, Poliarenką, Poliarenkowie, Poliarenków, Poliarenkom, Poliarenkami, Poliarenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa POLIARENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
POLIARENKO
Zobacz synonimy słowa POLIARENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - POLIARENKO