Odmiana nazwiska - POLIKARENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska POLIKARENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - POLIKARENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polikarenko |
| To jest Jan Polikarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polikarenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Polikarenki. |
| Celownik (komu?) : Polikarence |
| Janowi Polikarence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Polikarenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Polikarenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Polikarenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Polikarenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Polikarence |
| Nie rozmawiamy o Janie Polikarence. |
| Wołacz (o!): Polikarenko |
| Mój drogi Janie Polikarenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - POLIKARENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polikarenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Polikarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polikarenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Polikarenko. |
| Celownik (komu?) : Polikarenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Polikarenko. |
| Biernik (kogo?) : Polikarenko |
| Wszyscy lubią Ewę Polikarenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Polikarenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Polikarenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Polikarenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Polikarenko. |
| Wołacz (o!): Polikarenko |
| Mylisz się Ewo Polikarenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - POLIKARENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polikarenkowie, depr. Polikarenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Polikarenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polikarenków |
| Sprawa Ewy i Jana Polikarenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Polikarenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Polikarenkom. |
| Biernik (kogo?) : Polikarenków |
| Ewę i Jana Polikarenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Polikarenkami |
| Z Ewą i Janem Polikarenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Polikarenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Polikarenkach. |
| Wołacz (o!): Polikarenkowie, depr. Polikarenki |
| Ewo i Janie Polikarenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - POLIKARENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Polikarenko |
| To są siostry Ewa i Magda Polikarenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Polikarenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Polikarenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Polikarenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Polikarenko. |
| Biernik (kogo?) : Polikarenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Polikarenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Polikarenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Polikarenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Polikarenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Polikarenko. |
| Wołacz (o!): Polikarenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Polikarenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska POLIKARENKO:
Polikarenko, Polikarenki, Polikarence, Polikarenkę, Polikarenką, Polikarenkowie, Polikarenków, Polikarenkom, Polikarenkami, Polikarenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa POLIKARENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
POLIKARENKO
Zobacz synonimy słowa POLIKARENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - POLIKARENKO
Wybrane słowo