Nazwisko mężczyzny (pan) - POLITUN |
---|
Mianownik (kto?) : Politun |
To jest Jan Politun. |
Dopełniacz (kogo?) : Polituna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Polituna. |
Celownik (komu?) : Politunowi |
Janowi Politunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Polituna |
Nikt tam nie widział Jana Polituna. |
Narzędnik (z kim?) : Politunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Politunem. |
Miejscownik (o kim?) : Politunie |
Nie rozmawiamy o Janie Politunie. |
Wołacz (o!): Politunie |
Mój drogi Janie Politunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - POLITUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Politun |
Autorką artykułu jest Ewa Politun. |
Dopełniacz (kogo?) : Politun |
Udałem się po poradę do Ewy Politun. |
Celownik (komu?) : Politun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Politun. |
Biernik (kogo?) : Politun |
Wszyscy lubią Ewę Politun. |
Narzędnik (z kim?) : Politun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Politun. |
Miejscownik (o kim?) : Politun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Politun. |
Wołacz (o!): Politun |
Mylisz się Ewo Politun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - POLITUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Politunowie, depr. Polituny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Politunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Politunów |
Sprawa Ewy i Jana Politunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Politunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Politunom. |
Biernik (kogo?) : Politunów |
Ewę i Jana Politunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Politunami |
Z Ewą i Janem Politunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Politunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Politunach. |
Wołacz (o!): Politunowie, depr. Polituny |
Ewo i Janie Politunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - POLITUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Politun |
To są siostry Ewa i Magda Politun. |
Dopełniacz (kogo?) : Politun |
Przed domem Ewy i Magdy Politun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Politun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Politun. |
Biernik (kogo?) : Politun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Politun. |
Narzędnik (z kim?) : Politun |
Wywiad z Ewą i Magdą Politun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Politun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Politun. |
Wołacz (o!): Politun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Politun! |
Zobacz podział na sylaby słowa POLITUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
POLITUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - POLITUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024