Nazwisko mężczyzny (pan) - PONURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponurko |
| To jest Jan Ponurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ponurki. |
| Celownik (komu?) : Ponurce |
| Janowi Ponurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ponurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Ponurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ponurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Ponurce. |
| Wołacz (o!): Ponurko |
| Mój drogi Janie Ponurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - PONURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Ponurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Ponurko. |
| Celownik (komu?) : Ponurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ponurko. |
| Biernik (kogo?) : Ponurko |
| Wszyscy lubią Ewę Ponurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ponurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ponurko. |
| Wołacz (o!): Ponurko |
| Mylisz się Ewo Ponurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PONURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponurkowie, depr. Ponurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ponurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurków |
| Sprawa Ewy i Jana Ponurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ponurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ponurkom. |
| Biernik (kogo?) : Ponurków |
| Ewę i Jana Ponurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurkami |
| Z Ewą i Janem Ponurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ponurkach. |
| Wołacz (o!): Ponurkowie, depr. Ponurki |
| Ewo i Janie Ponurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PONURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponurko |
| To są siostry Ewa i Magda Ponurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Ponurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ponurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ponurko. |
| Biernik (kogo?) : Ponurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ponurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ponurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ponurko. |
| Wołacz (o!): Ponurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ponurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa PONURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
PONURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - PONURKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025