Nazwisko mężczyzny (pan) - PRANGE |
---|
Mianownik (kto?) : Prange |
To jest Jan Prange. |
Dopełniacz (kogo?) : Prangego, Prange’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Prangego. |
Celownik (komu?) : Prangemu, Prange’owi, |
Janowi Prangemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Prangego, Prange’a, |
Nikt tam nie widział Jana Prangego. |
Narzędnik (z kim?) : Prangem, Prange’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Prangem. |
Miejscownik (o kim?) : Prangem, Prange’u, |
Nie rozmawiamy o Janie Prangem. |
Wołacz (o!): Prange, Prange’u, |
Mój drogi Janie Prange. |
Nazwisko kobiety (pani) - PRANGENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Prange |
Autorką artykułu jest Ewa Prange. |
Dopełniacz (kogo?) : Prange |
Udałem się po poradę do Ewy Prange. |
Celownik (komu?) : Prange |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Prange. |
Biernik (kogo?) : Prange |
Wszyscy lubią Ewę Prange. |
Narzędnik (z kim?) : Prange |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Prange. |
Miejscownik (o kim?) : Prange |
Koleżanki plotkowały o Ewie Prange. |
Wołacz (o!): Prange |
Mylisz się Ewo Prange! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PRANGERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Prangowie, Prange’owie, , depr. Prange |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Prangowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Prangów, Prange’ów, |
Sprawa Ewy i Jana Prangów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Prangom, Prange’om, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Prangom. |
Biernik (kogo?) : Prangów, Prange’ów, |
Ewę i Jana Prangów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Prangami, Prange’ami, |
Z Ewą i Janem Prangami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Prangach, Prange’ach, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Prangach. |
Wołacz (o!): Prangowie, Prange’owie, , depr. Prange |
Ewo i Janie Prangowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PRANGENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Prange |
To są siostry Ewa i Magda Prange. |
Dopełniacz (kogo?) : Prange |
Przed domem Ewy i Magdy Prange doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Prange |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Prange. |
Biernik (kogo?) : Prange |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Prange. |
Narzędnik (z kim?) : Prange |
Wywiad z Ewą i Magdą Prange był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Prange |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Prange. |
Wołacz (o!): Prange |
Dzień dobry Ewo i Magdo Prange! |
Zobacz podział na sylaby słowa PRANGE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PRANGE
Zobacz anagramy i słowa z liter - PRANGE
Wybrane słowopomócczasownik dokonanyodmiany:
pomogą, pomogę, pomogli, pomogliby, pomoglibyście, pomoglibyśmy, pomogliście, pomogliśmy, pomogła, pomogłaby, pomogłabym, ,...
eOdmiany.pl ©2024