Nazwisko mężczyzny (pan) - PROCHO |
---|
Mianownik (kto?) : Procho |
To jest Jan Procho. |
Dopełniacz (kogo?) : Prochy |
Na spotkaniu zabrakło Jana Prochy. |
Celownik (komu?) : Prosze |
Janowi Prosze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Prochę |
Nikt tam nie widział Jana Prochę. |
Narzędnik (z kim?) : Prochą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Prochą. |
Miejscownik (o kim?) : Prosze |
Nie rozmawiamy o Janie Prosze. |
Wołacz (o!): Procho |
Mój drogi Janie Procho. |
Nazwisko kobiety (pani) - PROCHONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Procho |
Autorką artykułu jest Ewa Procho. |
Dopełniacz (kogo?) : Procho |
Udałem się po poradę do Ewy Procho. |
Celownik (komu?) : Procho |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Procho. |
Biernik (kogo?) : Procho |
Wszyscy lubią Ewę Procho. |
Narzędnik (z kim?) : Procho |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Procho. |
Miejscownik (o kim?) : Procho |
Koleżanki plotkowały o Ewie Procho. |
Wołacz (o!): Procho |
Mylisz się Ewo Procho! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PROCHORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Prochowie, depr. Prochy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Prochowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Prochów |
Sprawa Ewy i Jana Prochów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Prochom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Prochom. |
Biernik (kogo?) : Prochów |
Ewę i Jana Prochów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Prochami |
Z Ewą i Janem Prochami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Prochach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Prochach. |
Wołacz (o!): Prochowie, depr. Prochy |
Ewo i Janie Prochowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PROCHONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Procho |
To są siostry Ewa i Magda Procho. |
Dopełniacz (kogo?) : Procho |
Przed domem Ewy i Magdy Procho doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Procho |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Procho. |
Biernik (kogo?) : Procho |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Procho. |
Narzędnik (z kim?) : Procho |
Wywiad z Ewą i Magdą Procho był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Procho |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Procho. |
Wołacz (o!): Procho |
Dzień dobry Ewo i Magdo Procho! |
Zobacz podział na sylaby słowa PROCHO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PROCHO
Zobacz anagramy i słowa z liter - PROCHO
Wybrane słowokadrarzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2024