Nazwisko mężczyzny (pan) - PROCKO |
---|
Mianownik (kto?) : Procko |
To jest Jan Procko. |
Dopełniacz (kogo?) : Procki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Procki. |
Celownik (komu?) : Procce |
Janowi Procce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Prockę |
Nikt tam nie widział Jana Prockę. |
Narzędnik (z kim?) : Procką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Procką. |
Miejscownik (o kim?) : Procce |
Nie rozmawiamy o Janie Procce. |
Wołacz (o!): Procko |
Mój drogi Janie Procko. |
Nazwisko kobiety (pani) - PROCKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Procko |
Autorką artykułu jest Ewa Procko. |
Dopełniacz (kogo?) : Procko |
Udałem się po poradę do Ewy Procko. |
Celownik (komu?) : Procko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Procko. |
Biernik (kogo?) : Procko |
Wszyscy lubią Ewę Procko. |
Narzędnik (z kim?) : Procko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Procko. |
Miejscownik (o kim?) : Procko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Procko. |
Wołacz (o!): Procko |
Mylisz się Ewo Procko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PROCKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Prockowie, depr. Procki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Prockowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Procków |
Sprawa Ewy i Jana Procków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Prockom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Prockom. |
Biernik (kogo?) : Procków |
Ewę i Jana Procków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Prockami |
Z Ewą i Janem Prockami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Prockach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Prockach. |
Wołacz (o!): Prockowie, depr. Procki |
Ewo i Janie Prockowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PROCKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Procko |
To są siostry Ewa i Magda Procko. |
Dopełniacz (kogo?) : Procko |
Przed domem Ewy i Magdy Procko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Procko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Procko. |
Biernik (kogo?) : Procko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Procko. |
Narzędnik (z kim?) : Procko |
Wywiad z Ewą i Magdą Procko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Procko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Procko. |
Wołacz (o!): Procko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Procko! |
Zobacz podział na sylaby słowa PROCKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PROCKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - PROCKO
eOdmiany.pl ©2024