Nazwisko mężczyzny (pan) - PROSKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Proskura |
To jest Jan Proskura. |
Dopełniacz (kogo?) : Proskury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Proskury. |
Celownik (komu?) : Proskurze |
Janowi Proskurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Proskurę |
Nikt tam nie widział Jana Proskurę. |
Narzędnik (z kim?) : Proskurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Proskurą. |
Miejscownik (o kim?) : Proskurze |
Nie rozmawiamy o Janie Proskurze. |
Wołacz (o!): Proskuro |
Mój drogi Janie Proskuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - PROSKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Proskura |
Autorką artykułu jest Ewa Proskura. |
Dopełniacz (kogo?) : Proskury |
Udałem się po poradę do Ewy Proskury. |
Celownik (komu?) : Proskurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Proskurze. |
Biernik (kogo?) : Proskurę |
Wszyscy lubią Ewę Proskurę. |
Narzędnik (z kim?) : Proskurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Proskurą. |
Miejscownik (o kim?) : Proskurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Proskurze. |
Wołacz (o!): Proskuro |
Mylisz się Ewo Proskuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PROSKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Proskurowie, depr. Proskury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Proskurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Proskurów |
Sprawa Ewy i Jana Proskurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Proskurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Proskurom. |
Biernik (kogo?) : Proskurów |
Ewę i Jana Proskurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Proskurami |
Z Ewą i Janem Proskurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Proskurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Proskurach. |
Wołacz (o!): Proskurowie, depr. Proskury |
Ewo i Janie Proskurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PROSKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Proskury |
To są siostry Ewa i Magda Proskury. |
Dopełniacz (kogo?) : Proskur |
Przed domem Ewy i Magdy Proskur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Proskurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Proskurom. |
Biernik (kogo?) : Proskury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Proskury. |
Narzędnik (z kim?) : Proskurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Proskurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Proskurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Proskurach. |
Wołacz (o!): Proskury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Proskury! |
Zobacz podział na sylaby słowa PROSKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PROSKURA
Zobacz synonimy słowa PROSKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - PROSKURA
Wybrane słowowytłucczasownik dokonanyodmiany:
wytłukłyśmy, wytłukłyście, wytłukłybyśmy, wytłukłybyście, wytłukłyby, wytłukły, wytłukłszy, wytłukłoby, wytłukło, wytłukłeś, wytłukłem, ,...
eOdmiany.pl ©2024