Odmiana nazwiska - Przyczynek
Zobacz też odmianę slowa PRZYCZYNEK
Odmiana przez przypadki nazwiska Przyczynek:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Przyczynek |
|---|
| Mianownik (kto?) : Przyczynek |
| To jest Jan Przyczynek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Przyczynka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Przyczynka. |
| Celownik (komu?) : Przyczynkowi |
| Janowi Przyczynkowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Przyczynka |
| Nikt tam nie widział Jana Przyczynka. |
| Narzędnik (z kim?) : Przyczynkiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Przyczynkiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Przyczynku |
| Nie rozmawiamy o Janie Przyczynku. |
| Wołacz (o!): Przyczynku |
| Mój drogi Janie Przyczynku. |
Nazwisko kobiety (pani) - PrzyczynekNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Przyczynek |
| Autorką artykułu jest Ewa Przyczynek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Przyczynek |
| Udałem się po poradę do Ewy Przyczynek. |
| Celownik (komu?) : Przyczynek |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Przyczynek. |
| Biernik (kogo?) : Przyczynek |
| Wszyscy lubią Ewę Przyczynek. |
| Narzędnik (z kim?) : Przyczynek |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Przyczynek. |
| Miejscownik (o kim?) : Przyczynek |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Przyczynek. |
| Wołacz (o!): Przyczynek |
| Mylisz się Ewo Przyczynek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PrzyczynekRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Przyczynkowie, Przyczyncy, depr. Przyczynki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Przyczynkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Przyczynków |
| Sprawa Ewy i Jana Przyczynków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Przyczynkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Przyczynkom. |
| Biernik (kogo?) : Przyczynków |
| Ewę i Jana Przyczynków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Przyczynkami |
| Z Ewą i Janem Przyczynkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Przyczynkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Przyczynkach. |
| Wołacz (o!): Przyczynkowie, Przyczyncy, depr. Przyczynki |
| Ewo i Janie Przyczynkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PrzyczynekNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Przyczynek |
| To są siostry Ewa i Magda Przyczynek. |
| Dopełniacz (kogo?) : Przyczynek |
| Przed domem Ewy i Magdy Przyczynek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Przyczynek |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Przyczynek. |
| Biernik (kogo?) : Przyczynek |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Przyczynek. |
| Narzędnik (z kim?) : Przyczynek |
| Wywiad z Ewą i Magdą Przyczynek był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Przyczynek |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Przyczynek. |
| Wołacz (o!): Przyczynek |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Przyczynek! |
Wszystkie odmiany nazwiska Przyczynek:
Przyczynek, Przyczynka, Przyczynkowi, Przyczynkiem, Przyczynku, Przyczynkowie, Przyczyncy, Przyczynki, Przyczynków, Przyczynkom, Przyczynkami, Przyczynkach,Zobacz nazwiska podobne do Przyczynek:
PRZYCZYNA,
Zobacz podział na sylaby słowa Przyczynek
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Przyczynek
Zobacz synonimy słowa Przyczynek
Zobacz anagramy i słowa z liter - Przyczynek
Wybrane słowo