Nazwisko mężczyzny (pan) - PŁASKURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Płaskura |
To jest Jan Płaskura. |
Dopełniacz (kogo?) : Płaskury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Płaskury. |
Celownik (komu?) : Płaskurze |
Janowi Płaskurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Płaskurę |
Nikt tam nie widział Jana Płaskurę. |
Narzędnik (z kim?) : Płaskurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Płaskurą. |
Miejscownik (o kim?) : Płaskurze |
Nie rozmawiamy o Janie Płaskurze. |
Wołacz (o!): Płaskuro |
Mój drogi Janie Płaskuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - PŁASKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Płaskura |
Autorką artykułu jest Ewa Płaskura. |
Dopełniacz (kogo?) : Płaskury |
Udałem się po poradę do Ewy Płaskury. |
Celownik (komu?) : Płaskurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Płaskurze. |
Biernik (kogo?) : Płaskurę |
Wszyscy lubią Ewę Płaskurę. |
Narzędnik (z kim?) : Płaskurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Płaskurą. |
Miejscownik (o kim?) : Płaskurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Płaskurze. |
Wołacz (o!): Płaskuro |
Mylisz się Ewo Płaskuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PŁASKURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Płaskurowie, depr. Płaskury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Płaskurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Płaskurów |
Sprawa Ewy i Jana Płaskurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Płaskurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Płaskurom. |
Biernik (kogo?) : Płaskurów |
Ewę i Jana Płaskurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Płaskurami |
Z Ewą i Janem Płaskurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Płaskurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Płaskurach. |
Wołacz (o!): Płaskurowie, depr. Płaskury |
Ewo i Janie Płaskurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PŁASKURA |
---|
Mianownik (kto?) : Płaskury |
To są siostry Ewa i Magda Płaskury. |
Dopełniacz (kogo?) : Płaskur |
Przed domem Ewy i Magdy Płaskur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Płaskurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Płaskurom. |
Biernik (kogo?) : Płaskury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Płaskury. |
Narzędnik (z kim?) : Płaskurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Płaskurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Płaskurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Płaskurach. |
Wołacz (o!): Płaskury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Płaskury! |
Zobacz podział na sylaby słowa PŁASKURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PŁASKURA
Zobacz synonimy słowa PŁASKURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - PŁASKURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024