Nazwisko mężczyzny (pan) - RERUTKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rerutko |
| To jest Jan Rerutko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rerutki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Rerutki. |
| Celownik (komu?) : Rerutce |
| Janowi Rerutce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Rerutkę |
| Nikt tam nie widział Jana Rerutkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Rerutką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Rerutką. |
| Miejscownik (o kim?) : Rerutce |
| Nie rozmawiamy o Janie Rerutce. |
| Wołacz (o!): Rerutko |
| Mój drogi Janie Rerutko. |
Nazwisko kobiety (pani) - RERUTKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rerutko |
| Autorką artykułu jest Ewa Rerutko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rerutko |
| Udałem się po poradę do Ewy Rerutko. |
| Celownik (komu?) : Rerutko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Rerutko. |
| Biernik (kogo?) : Rerutko |
| Wszyscy lubią Ewę Rerutko. |
| Narzędnik (z kim?) : Rerutko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Rerutko. |
| Miejscownik (o kim?) : Rerutko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Rerutko. |
| Wołacz (o!): Rerutko |
| Mylisz się Ewo Rerutko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - RERUTKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rerutkowie, depr. Rerutki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Rerutkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rerutków |
| Sprawa Ewy i Jana Rerutków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Rerutkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Rerutkom. |
| Biernik (kogo?) : Rerutków |
| Ewę i Jana Rerutków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Rerutkami |
| Z Ewą i Janem Rerutkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Rerutkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Rerutkach. |
| Wołacz (o!): Rerutkowie, depr. Rerutki |
| Ewo i Janie Rerutkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - RERUTKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rerutko |
| To są siostry Ewa i Magda Rerutko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rerutko |
| Przed domem Ewy i Magdy Rerutko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Rerutko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Rerutko. |
| Biernik (kogo?) : Rerutko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Rerutko. |
| Narzędnik (z kim?) : Rerutko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Rerutko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Rerutko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Rerutko. |
| Wołacz (o!): Rerutko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Rerutko! |
Zobacz podział na sylaby słowa RERUTKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
RERUTKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - RERUTKO
Wybrane słowoKaszmirrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kaszmiru, kaszmirowi, kaszmirem, kaszmirze, kaszmirach, kaszmirami, kaszmirom, kaszmirów, kaszmiry, ,...
eOdmiany.pl ©2025