Odmiana nazwiska - ROZCZYN
Zobacz też odmianę slowa ROZCZYN
Odmiana przez przypadki nazwiska ROZCZYN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - ROZCZYN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rozczyn |
| To jest Jan Rozczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rozczyna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Rozczyna. |
| Celownik (komu?) : Rozczynowi |
| Janowi Rozczynowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Rozczyna |
| Nikt tam nie widział Jana Rozczyna. |
| Narzędnik (z kim?) : Rozczynem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Rozczynem. |
| Miejscownik (o kim?) : Rozczynie |
| Nie rozmawiamy o Janie Rozczynie. |
| Wołacz (o!): Rozczynie |
| Mój drogi Janie Rozczynie. |
Nazwisko kobiety (pani) - ROZCZYNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rozczyn |
| Autorką artykułu jest Ewa Rozczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rozczyn |
| Udałem się po poradę do Ewy Rozczyn. |
| Celownik (komu?) : Rozczyn |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Rozczyn. |
| Biernik (kogo?) : Rozczyn |
| Wszyscy lubią Ewę Rozczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Rozczyn |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Rozczyn. |
| Miejscownik (o kim?) : Rozczyn |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Rozczyn. |
| Wołacz (o!): Rozczyn |
| Mylisz się Ewo Rozczyn! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ROZCZYNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rozczynowie, depr. Rozczyny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Rozczynowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rozczynów |
| Sprawa Ewy i Jana Rozczynów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Rozczynom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Rozczynom. |
| Biernik (kogo?) : Rozczynów |
| Ewę i Jana Rozczynów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Rozczynami |
| Z Ewą i Janem Rozczynami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Rozczynach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Rozczynach. |
| Wołacz (o!): Rozczynowie, depr. Rozczyny |
| Ewo i Janie Rozczynowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ROZCZYNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Rozczyn |
| To są siostry Ewa i Magda Rozczyn. |
| Dopełniacz (kogo?) : Rozczyn |
| Przed domem Ewy i Magdy Rozczyn doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Rozczyn |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Rozczyn. |
| Biernik (kogo?) : Rozczyn |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Rozczyn. |
| Narzędnik (z kim?) : Rozczyn |
| Wywiad z Ewą i Magdą Rozczyn był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Rozczyn |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Rozczyn. |
| Wołacz (o!): Rozczyn |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Rozczyn! |
Wszystkie odmiany nazwiska ROZCZYN:
Rozczyn, Rozczyna, Rozczynowi, Rozczynem, Rozczynie, Rozczynowie, Rozczyny, Rozczynów, Rozczynom, Rozczynami, Rozczynach,Zobacz nazwiska podobne do ROZCZYN:
ROZCZYPAŁA, ROZCZYŃSKA, ROZCZYNIAŁA, ROZCZYNIALSKA, ROZCZYNIALSKI, ROZCZYŃSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa ROZCZYN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
ROZCZYN
Zobacz anagramy i słowa z liter - ROZCZYN