Nazwisko mężczyzny (pan) - SABURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sabura |
| To jest Jan Sabura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sabury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sabury. |
| Celownik (komu?) : Saburze |
| Janowi Saburze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Saburę |
| Nikt tam nie widział Jana Saburę. |
| Narzędnik (z kim?) : Saburą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Saburą. |
| Miejscownik (o kim?) : Saburze |
| Nie rozmawiamy o Janie Saburze. |
| Wołacz (o!): Saburo |
| Mój drogi Janie Saburo. |
Nazwisko kobiety (pani) - SABURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sabura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sabura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sabury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sabury. |
| Celownik (komu?) : Saburze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Saburze. |
| Biernik (kogo?) : Saburę |
| Wszyscy lubią Ewę Saburę. |
| Narzędnik (z kim?) : Saburą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Saburą. |
| Miejscownik (o kim?) : Saburze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Saburze. |
| Wołacz (o!): Saburo |
| Mylisz się Ewo Saburo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SABURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Saburowie, depr. Sabury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Saburowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Saburów |
| Sprawa Ewy i Jana Saburów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Saburom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Saburom. |
| Biernik (kogo?) : Saburów |
| Ewę i Jana Saburów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Saburami |
| Z Ewą i Janem Saburami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Saburach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Saburach. |
| Wołacz (o!): Saburowie, depr. Sabury |
| Ewo i Janie Saburowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SABURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sabury |
| To są siostry Ewa i Magda Sabury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sabur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sabur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Saburom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Saburom. |
| Biernik (kogo?) : Sabury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sabury. |
| Narzędnik (z kim?) : Saburami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Saburami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Saburach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Saburach. |
| Wołacz (o!): Sabury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sabury! |
Zobacz podział na sylaby słowa SABURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SABURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SABURA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025