Odmiana nazwiska - SANDURA
Odmiana przez przypadki nazwiska SANDURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SANDURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sandura |
| To jest Jan Sandura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sandury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sandury. |
| Celownik (komu?) : Sandurze |
| Janowi Sandurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sandurę |
| Nikt tam nie widział Jana Sandurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sandurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sandurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sandurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Sandurze. |
| Wołacz (o!): Sanduro |
| Mój drogi Janie Sanduro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SANDURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sandura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sandura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sandury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sandury. |
| Celownik (komu?) : Sandurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sandurze. |
| Biernik (kogo?) : Sandurę |
| Wszyscy lubią Ewę Sandurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sandurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sandurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sandurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sandurze. |
| Wołacz (o!): Sanduro |
| Mylisz się Ewo Sanduro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SANDURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sandurowie, depr. Sandury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sandurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sandurów |
| Sprawa Ewy i Jana Sandurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sandurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sandurom. |
| Biernik (kogo?) : Sandurów |
| Ewę i Jana Sandurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sandurami |
| Z Ewą i Janem Sandurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sandurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sandurach. |
| Wołacz (o!): Sandurowie, depr. Sandury |
| Ewo i Janie Sandurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SANDURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sandury |
| To są siostry Ewa i Magda Sandury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sandur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sandur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sandurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sandurom. |
| Biernik (kogo?) : Sandury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sandury. |
| Narzędnik (z kim?) : Sandurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sandurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sandurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sandurach. |
| Wołacz (o!): Sandury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sandury! |
Wszystkie odmiany nazwiska SANDURA:
Sandura, Sandury, Sandurze, Sandurę, Sandurą, Sanduro, Sandurowie, Sandurów, Sandurom, Sandurami, Sandurach, Sandur,Zobacz nazwiska podobne do SANDURA:
SANDURSKA, SANDU, SANDUL, SANDULSKA, SANDULAK, SANDULIAK, SANDUŁA, SANDUŁOW, SANDULENKO, SANDULOWICZ, SANDUA, SANDUŁ, SANDURSKI, SANDULSKI, SANDULEAC,
Zobacz podział na sylaby słowa SANDURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SANDURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SANDURA