Nazwisko mężczyzny (pan) - SARNAU |
---|
Mianownik (kto?) : Sarnau |
To jest Jan Sarnau. |
Dopełniacz (kogo?) : Sarnaua, Sarnau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sarnaua. |
Celownik (komu?) : Sarnauowi, Sarnau, |
Janowi Sarnauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sarnaua, Sarnau, |
Nikt tam nie widział Jana Sarnaua. |
Narzędnik (z kim?) : Sarnauem, Sarnau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sarnauem. |
Miejscownik (o kim?) : Sarnau |
Nie rozmawiamy o Janie Sarnau. |
Wołacz (o!): Sarnau |
Mój drogi Janie Sarnau. |
Nazwisko kobiety (pani) - SARNAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sarnau |
Autorką artykułu jest Ewa Sarnau. |
Dopełniacz (kogo?) : Sarnau |
Udałem się po poradę do Ewy Sarnau. |
Celownik (komu?) : Sarnau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sarnau. |
Biernik (kogo?) : Sarnau |
Wszyscy lubią Ewę Sarnau. |
Narzędnik (z kim?) : Sarnau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sarnau. |
Miejscownik (o kim?) : Sarnau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sarnau. |
Wołacz (o!): Sarnau |
Mylisz się Ewo Sarnau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SARNAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sarnauowie, Sarnau, , depr. Sarnauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sarnauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sarnauów, Sarnau, |
Sprawa Ewy i Jana Sarnauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sarnauom, Sarnau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sarnauom. |
Biernik (kogo?) : Sarnauów, Sarnau, |
Ewę i Jana Sarnauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sarnauami, Sarnau, |
Z Ewą i Janem Sarnauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sarnauach, Sarnau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sarnauach. |
Wołacz (o!): Sarnauowie, Sarnau, , depr. Sarnauy |
Ewo i Janie Sarnauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SARNAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sarnau |
To są siostry Ewa i Magda Sarnau. |
Dopełniacz (kogo?) : Sarnau |
Przed domem Ewy i Magdy Sarnau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sarnau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sarnau. |
Biernik (kogo?) : Sarnau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sarnau. |
Narzędnik (z kim?) : Sarnau |
Wywiad z Ewą i Magdą Sarnau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sarnau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sarnau. |
Wołacz (o!): Sarnau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sarnau! |
Zobacz podział na sylaby słowa SARNAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SARNAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - SARNAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024