Odmiana nazwiska - SCHWINKE
Odmiana przez przypadki nazwiska SCHWINKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SCHWINKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Schwinke |
| To jest Jan Schwinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Schwinkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Schwinkego. |
| Celownik (komu?) : Schwinkemu |
| Janowi Schwinkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Schwinkego |
| Nikt tam nie widział Jana Schwinkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Schwinkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Schwinkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Schwinkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Schwinkem. |
| Wołacz (o!): Schwinke |
| Mój drogi Janie Schwinke. |
Nazwisko kobiety (pani) - SCHWINKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Schwinke |
| Autorką artykułu jest Ewa Schwinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Schwinke |
| Udałem się po poradę do Ewy Schwinke. |
| Celownik (komu?) : Schwinke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Schwinke. |
| Biernik (kogo?) : Schwinke |
| Wszyscy lubią Ewę Schwinke. |
| Narzędnik (z kim?) : Schwinke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Schwinke. |
| Miejscownik (o kim?) : Schwinke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Schwinke. |
| Wołacz (o!): Schwinke |
| Mylisz się Ewo Schwinke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SCHWINKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Schwinkowie, depr. Schwinke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Schwinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Schwinków |
| Sprawa Ewy i Jana Schwinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Schwinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Schwinkom. |
| Biernik (kogo?) : Schwinków |
| Ewę i Jana Schwinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Schwinkami |
| Z Ewą i Janem Schwinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Schwinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Schwinkach. |
| Wołacz (o!): Schwinkowie, depr. Schwinke |
| Ewo i Janie Schwinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SCHWINKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Schwinke |
| To są siostry Ewa i Magda Schwinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Schwinke |
| Przed domem Ewy i Magdy Schwinke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Schwinke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Schwinke. |
| Biernik (kogo?) : Schwinke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Schwinke. |
| Narzędnik (z kim?) : Schwinke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Schwinke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Schwinke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Schwinke. |
| Wołacz (o!): Schwinke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Schwinke! |
Wszystkie odmiany nazwiska SCHWINKE:
Schwinke, Schwinkego, Schwinkemu, Schwinkem, Schwinkowie, Schwinków, Schwinkom, Schwinkami, Schwinkach,Zobacz nazwiska podobne do SCHWINKE:
SCHWINGE, SCHWINGEL, SCHWINDT, SCHWIND, SCHWINKOWSKA, SCHWING, SCHWINKOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa SCHWINKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SCHWINKE
Zobacz synonimy słowa SCHWINKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - SCHWINKE
Wybrane słowo