Nazwisko mężczyzny (pan) - SENDKE |
---|
Mianownik (kto?) : Sendke |
To jest Jan Sendke. |
Dopełniacz (kogo?) : Sendkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sendkego. |
Celownik (komu?) : Sendkemu |
Janowi Sendkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sendkego |
Nikt tam nie widział Jana Sendkego. |
Narzędnik (z kim?) : Sendkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sendkem. |
Miejscownik (o kim?) : Sendkem |
Nie rozmawiamy o Janie Sendkem. |
Wołacz (o!): Sendke |
Mój drogi Janie Sendke. |
Nazwisko kobiety (pani) - SENDKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sendke |
Autorką artykułu jest Ewa Sendke. |
Dopełniacz (kogo?) : Sendke |
Udałem się po poradę do Ewy Sendke. |
Celownik (komu?) : Sendke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sendke. |
Biernik (kogo?) : Sendke |
Wszyscy lubią Ewę Sendke. |
Narzędnik (z kim?) : Sendke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sendke. |
Miejscownik (o kim?) : Sendke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sendke. |
Wołacz (o!): Sendke |
Mylisz się Ewo Sendke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SENDKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sendkowie, depr. Sendke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sendkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sendków |
Sprawa Ewy i Jana Sendków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sendkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sendkom. |
Biernik (kogo?) : Sendków |
Ewę i Jana Sendków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sendkami |
Z Ewą i Janem Sendkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sendkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sendkach. |
Wołacz (o!): Sendkowie, depr. Sendke |
Ewo i Janie Sendkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SENDKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sendke |
To są siostry Ewa i Magda Sendke. |
Dopełniacz (kogo?) : Sendke |
Przed domem Ewy i Magdy Sendke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sendke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sendke. |
Biernik (kogo?) : Sendke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sendke. |
Narzędnik (z kim?) : Sendke |
Wywiad z Ewą i Magdą Sendke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sendke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sendke. |
Wołacz (o!): Sendke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sendke! |
Zobacz podział na sylaby słowa SENDKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SENDKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - SENDKE
Wybrane słowopoczućczasownik dokonanyodmiany:
poczułem, poczułam, poczułeś, poczułaś, poczuł, poczuła, poczuło, poczuliśmy, poczułyśmy, poczuliście, poczułyście, ,...
eOdmiany.pl ©2025