Odmiana nazwiska - SHUB
Odmiana przez przypadki nazwiska SHUB:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SHUB |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shub |
| To jest Jan Shub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shuba |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Shuba. |
| Celownik (komu?) : Shubowi |
| Janowi Shubowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Shuba |
| Nikt tam nie widział Jana Shuba. |
| Narzędnik (z kim?) : Shubem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Shubem. |
| Miejscownik (o kim?) : Shubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Shubie. |
| Wołacz (o!): Shubie |
| Mój drogi Janie Shubie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SHUBNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shub |
| Autorką artykułu jest Ewa Shub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shub |
| Udałem się po poradę do Ewy Shub. |
| Celownik (komu?) : Shub |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Shub. |
| Biernik (kogo?) : Shub |
| Wszyscy lubią Ewę Shub. |
| Narzędnik (z kim?) : Shub |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Shub. |
| Miejscownik (o kim?) : Shub |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Shub. |
| Wołacz (o!): Shub |
| Mylisz się Ewo Shub! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SHUBRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shubowie, depr. Shuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Shubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shubów |
| Sprawa Ewy i Jana Shubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Shubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Shubom. |
| Biernik (kogo?) : Shubów |
| Ewę i Jana Shubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Shubami |
| Z Ewą i Janem Shubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Shubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Shubach. |
| Wołacz (o!): Shubowie, depr. Shuby |
| Ewo i Janie Shubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SHUBNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Shub |
| To są siostry Ewa i Magda Shub. |
| Dopełniacz (kogo?) : Shub |
| Przed domem Ewy i Magdy Shub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Shub |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Shub. |
| Biernik (kogo?) : Shub |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Shub. |
| Narzędnik (z kim?) : Shub |
| Wywiad z Ewą i Magdą Shub był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Shub |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Shub. |
| Wołacz (o!): Shub |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Shub! |
Wszystkie odmiany nazwiska SHUB:
Shub, Shuba, Shubowi, Shubem, Shubie, Shubowie, Shuby, Shubów, Shubom, Shubami, Shubach,Zobacz nazwiska podobne do SHUB:
SHEVCHENKO, SHEVCHUK, SHVETS, SHARMA, SHPAK, SHAPOVALOVA, SHCHERBYNA, SHAPOVAL, SHULHA, SHCHERBAKOVA, SHEVTSOVA, SHOSTAK, SHCHERBAK, SHCHERBAN, SHEREMETA,
Zobacz podział na sylaby słowa SHUB
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SHUB
Zobacz anagramy i słowa z liter - SHUB
Wybrane słowoprzykazrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
przykazach, przykazami, przykazem, przykazie, przykazom, przykazowi, przykazów, przykazu, przykazy, ,...