Nazwisko mężczyzny (pan) - SHURKO |
---|
Mianownik (kto?) : Shurko |
To jest Jan Shurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Shurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Shurki. |
Celownik (komu?) : Shurce |
Janowi Shurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Shurkę |
Nikt tam nie widział Jana Shurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Shurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Shurką. |
Miejscownik (o kim?) : Shurce |
Nie rozmawiamy o Janie Shurce. |
Wołacz (o!): Shurko |
Mój drogi Janie Shurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SHURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Shurko |
Autorką artykułu jest Ewa Shurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Shurko |
Udałem się po poradę do Ewy Shurko. |
Celownik (komu?) : Shurko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Shurko. |
Biernik (kogo?) : Shurko |
Wszyscy lubią Ewę Shurko. |
Narzędnik (z kim?) : Shurko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Shurko. |
Miejscownik (o kim?) : Shurko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Shurko. |
Wołacz (o!): Shurko |
Mylisz się Ewo Shurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SHURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Shurkowie, depr. Shurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Shurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Shurków |
Sprawa Ewy i Jana Shurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Shurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Shurkom. |
Biernik (kogo?) : Shurków |
Ewę i Jana Shurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Shurkami |
Z Ewą i Janem Shurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Shurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Shurkach. |
Wołacz (o!): Shurkowie, depr. Shurki |
Ewo i Janie Shurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SHURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Shurko |
To są siostry Ewa i Magda Shurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Shurko |
Przed domem Ewy i Magdy Shurko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Shurko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Shurko. |
Biernik (kogo?) : Shurko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Shurko. |
Narzędnik (z kim?) : Shurko |
Wywiad z Ewą i Magdą Shurko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Shurko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Shurko. |
Wołacz (o!): Shurko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Shurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa SHURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SHURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SHURKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024