Odmiana nazwiska - SIKORA-JANIK
Odmiana przez przypadki nazwiska SIKORA-JANIK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SIKORA-JANIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sikora-Janik |
| To jest Jan Sikora-Janik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sikory-Janika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sikory-Janika. |
| Celownik (komu?) : Sikorze-Janikowi |
| Janowi Sikorze-Janikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sikorę-Janika |
| Nikt tam nie widział Jana Sikorę-Janika. |
| Narzędnik (z kim?) : Sikorą-Janikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sikorą-Janikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Sikorze-Janiku |
| Nie rozmawiamy o Janie Sikorze-Janiku. |
| Wołacz (o!): Sikoro-Janiku |
| Mój drogi Janie Sikoro-Janiku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SIKORA-JANIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sikora-Janik |
| Autorką artykułu jest Ewa Sikora-Janik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sikory-Janik |
| Udałem się po poradę do Ewy Sikory-Janik. |
| Celownik (komu?) : Sikorze-Janik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sikorze-Janik. |
| Biernik (kogo?) : Sikorę-Janik |
| Wszyscy lubią Ewę Sikorę-Janik. |
| Narzędnik (z kim?) : Sikorą-Janik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sikorą-Janik. |
| Miejscownik (o kim?) : Sikorze-Janik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sikorze-Janik. |
| Wołacz (o!): Sikoro-Janik |
| Mylisz się Ewo Sikoro-Janik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SIKORA-JANIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sikorowie-Janikowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sikorowie-Janikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sikorów-Janików |
| Sprawa Ewy i Jana Sikorów-Janików nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sikorom-Janikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sikorom-Janikom. |
| Biernik (kogo?) : Sikorów-Janików |
| Ewę i Jana Sikorów-Janików uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sikorami-Janikami |
| Z Ewą i Janem Sikorami-Janikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sikorach-Janikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sikorach-Janikach. |
| Wołacz (o!): Sikorowie-Janikowie |
| Ewo i Janie Sikorowie-Janikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SIKORA-JANIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sikory-Janik |
| To są siostry Ewa i Magda Sikory-Janik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sikor-Janik |
| Przed domem Ewy i Magdy Sikor-Janik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sikorom-Janik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sikorom-Janik. |
| Biernik (kogo?) : Sikory-Janik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sikory-Janik. |
| Narzędnik (z kim?) : Sikorami-Janik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sikorami-Janik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sikorach-Janik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sikorach-Janik. |
| Wołacz (o!): Sikory-Janik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sikory-Janik! |
Wszystkie odmiany nazwiska SIKORA-JANIK:
Sikora-Janik, Sikory-Janika, Sikorze-Janikowi, Sikorę-Janika, Sikorą-Janikiem, Sikorze-Janiku, Sikoro-Janiku, Sikory-Janik, Sikorze-Janik, Sikorę-Janik, Sikorą-Janik, Sikoro-Janik, Sikorowie-Janikowie, Sikorów-Janików, Sikorom-Janikom, Sikorami-Janikami, Sikorach-Janikach, Sikor-Janik, Sikorom-Janik, Sikorami-Janik, Sikorach-Janik,Zobacz nazwiska podobne do SIKORA-JANIK:
SIKORA-JANICKA,
Zobacz co to jest SIKORA-JANIK
Zobacz podział na sylaby słowa SIKORA-JANIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SIKORA-JANIK
Zobacz synonimy słowa SIKORA-JANIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SIKORA-JANIK