Nazwisko mężczyzny (pan) - SKIRKO |
---|
Mianownik (kto?) : Skirko |
To jest Jan Skirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Skirki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Skirki. |
Celownik (komu?) : Skirce |
Janowi Skirce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Skirkę |
Nikt tam nie widział Jana Skirkę. |
Narzędnik (z kim?) : Skirką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skirką. |
Miejscownik (o kim?) : Skirce |
Nie rozmawiamy o Janie Skirce. |
Wołacz (o!): Skirko |
Mój drogi Janie Skirko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SKIRKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Skirko |
Autorką artykułu jest Ewa Skirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Skirko |
Udałem się po poradę do Ewy Skirko. |
Celownik (komu?) : Skirko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Skirko. |
Biernik (kogo?) : Skirko |
Wszyscy lubią Ewę Skirko. |
Narzędnik (z kim?) : Skirko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skirko. |
Miejscownik (o kim?) : Skirko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Skirko. |
Wołacz (o!): Skirko |
Mylisz się Ewo Skirko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SKIRKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Skirkowie, depr. Skirki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Skirkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Skirków |
Sprawa Ewy i Jana Skirków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Skirkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skirkom. |
Biernik (kogo?) : Skirków |
Ewę i Jana Skirków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Skirkami |
Z Ewą i Janem Skirkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Skirkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skirkach. |
Wołacz (o!): Skirkowie, depr. Skirki |
Ewo i Janie Skirkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SKIRKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Skirko |
To są siostry Ewa i Magda Skirko. |
Dopełniacz (kogo?) : Skirko |
Przed domem Ewy i Magdy Skirko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Skirko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skirko. |
Biernik (kogo?) : Skirko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skirko. |
Narzędnik (z kim?) : Skirko |
Wywiad z Ewą i Magdą Skirko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Skirko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skirko. |
Wołacz (o!): Skirko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Skirko! |
Zobacz podział na sylaby słowa SKIRKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SKIRKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SKIRKO
eOdmiany.pl ©2024