Nazwisko mężczyzny (pan) - SKLIARUK |
---|
Mianownik (kto?) : Skliaruk |
To jest Jan Skliaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Skliaruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Skliaruka. |
Celownik (komu?) : Skliarukowi |
Janowi Skliarukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Skliaruka |
Nikt tam nie widział Jana Skliaruka. |
Narzędnik (z kim?) : Skliarukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skliarukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Skliaruku |
Nie rozmawiamy o Janie Skliaruku. |
Wołacz (o!): Skliaruku |
Mój drogi Janie Skliaruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - SKLIARUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Skliaruk |
Autorką artykułu jest Ewa Skliaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Skliaruk |
Udałem się po poradę do Ewy Skliaruk. |
Celownik (komu?) : Skliaruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Skliaruk. |
Biernik (kogo?) : Skliaruk |
Wszyscy lubią Ewę Skliaruk. |
Narzędnik (z kim?) : Skliaruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skliaruk. |
Miejscownik (o kim?) : Skliaruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Skliaruk. |
Wołacz (o!): Skliaruk |
Mylisz się Ewo Skliaruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SKLIARUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Skliarukowie, Skliarucy, depr. Skliaruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Skliarukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Skliaruków |
Sprawa Ewy i Jana Skliaruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Skliarukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skliarukom. |
Biernik (kogo?) : Skliaruków |
Ewę i Jana Skliaruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Skliarukami |
Z Ewą i Janem Skliarukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Skliarukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skliarukach. |
Wołacz (o!): Skliarukowie, Skliarucy, depr. Skliaruki |
Ewo i Janie Skliarukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SKLIARUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Skliaruk |
To są siostry Ewa i Magda Skliaruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Skliaruk |
Przed domem Ewy i Magdy Skliaruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Skliaruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skliaruk. |
Biernik (kogo?) : Skliaruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skliaruk. |
Narzędnik (z kim?) : Skliaruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Skliaruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Skliaruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skliaruk. |
Wołacz (o!): Skliaruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Skliaruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa SKLIARUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SKLIARUK
Zobacz synonimy słowa SKLIARUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - SKLIARUK
eOdmiany.pl ©2024