Odmiana nazwiska - SKUR
Odmiana przez przypadki nazwiska SKUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SKUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skur |
| To jest Jan Skur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Skura. |
| Celownik (komu?) : Skurowi |
| Janowi Skurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Skura |
| Nikt tam nie widział Jana Skura. |
| Narzędnik (z kim?) : Skurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Skurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Skurze. |
| Wołacz (o!): Skurze |
| Mój drogi Janie Skurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SKURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skur |
| Autorką artykułu jest Ewa Skur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skur |
| Udałem się po poradę do Ewy Skur. |
| Celownik (komu?) : Skur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Skur. |
| Biernik (kogo?) : Skur |
| Wszyscy lubią Ewę Skur. |
| Narzędnik (z kim?) : Skur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Skur. |
| Miejscownik (o kim?) : Skur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Skur. |
| Wołacz (o!): Skur |
| Mylisz się Ewo Skur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SKURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skurowie, depr. Skury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Skurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skurów |
| Sprawa Ewy i Jana Skurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Skurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Skurom. |
| Biernik (kogo?) : Skurów |
| Ewę i Jana Skurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Skurami |
| Z Ewą i Janem Skurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Skurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Skurach. |
| Wołacz (o!): Skurowie, depr. Skury |
| Ewo i Janie Skurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SKURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Skur |
| To są siostry Ewa i Magda Skur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Skur |
| Przed domem Ewy i Magdy Skur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Skur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Skur. |
| Biernik (kogo?) : Skur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Skur. |
| Narzędnik (z kim?) : Skur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Skur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Skur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Skur. |
| Wołacz (o!): Skur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Skur! |
Wszystkie odmiany nazwiska SKUR:
Skur, Skura, Skurowi, Skurem, Skurze, Skurowie, Skury, Skurów, Skurom, Skurami, Skurach,Zobacz nazwiska podobne do SKUR:
SKIBA, SKOWROŃSKA, SKRZYPCZAK, SKOWRON, SKRZYPEK, SKIBIŃSKA, SKOCZYLAS, SKÓRA, SKALSKA, SKOWRONEK, SKORUPA, SKONIECZNA, SKWAREK, SKORUPSKA, SKRZYŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa SKUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SKUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SKUR